Τετάρτη 23 Ιουνίου 2010

οι αληθινές στιγμές

και η σημερινή νύχτα θα είχε κάποιο soundtrack, αν και θα ήταν αυτό της χθεσινής αλλά δεν μπορώ να βρω το τραγούδι το οποίο άκουσα, κάποιο που λέει wake up.. wake up... παλιό και όχι καινούριο, γνωστό αλλά το έχω ξεχάσει.. δεν νομίζω όμως πως θα παραμείνει για πάντα χαμένο, κάποια στιγμή θα το ξαναβρώ..
σήμερα είχα ρεπό και πέρασα μάλλον όμορφα, μαγειρέψαμε με κάτι φίλους και μετά φτιάξαμε γλυκό! ήταν ωραία, οκ όπως πάντα το μυαλό μου τριγυρνούσε σε Εκείνη αλλά είναι τόσο συχνό αυτό (μόνιμο μάλλον) που το έχω συνηθίσει πια
καθώς μία κοπέλα άκουγε κάτι τραγούδια και τραγουδούσε νοιώθοντας τα μάλλον στο πετσί της, στην ψυχή της, στην καρδιά της, σκέφτηκα πόσο κακό μας κάνουνε τα τραγούδια και οι ταινίες, πόσο τονώνουν και καθοδηγούν τα συναισθήματα και τις προσδοκίες μας, πόσο μεγεθύνουν την πραγματικότητα
και οδηγούμενος από αυτήν την σκέψη οδηγήθηκα σε μία άλλη που μου φαίνεται αρκετά αληθινή
οι πιο αληθινές στιγμές μου με Εκείνη είναι αυτές που ζω μακριά της, ακούγωντας κάποιο τραγούδι με τις σκέψεις μου να τριγυρνάνε γύρω από αυτήν
γράφοντας για αυτήν εδώ μέσα ή γενικά κάπου αλλού και όχι οι στιγμές που ζω όταν και Εκείνη είναι παρόν
οι στιγμές που ζω με την ιδέα της, όπως πάντα.. τέσπα..

3 σχόλια:

  1. μήπως λες αυτό το τραγούδι?
    http://www.youtube.com/watch?v=QkrLmeeCrhY

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. "οι πιο αληθινές στιγμές μου με Εκείνη είναι αυτές που ζω μακριά της" διαβάζοντας αυτά τα λόγια μου ήρθε στο μυαλό η Ελένη του Ευριπίδη, "για ένα πουκάμισο αδειανό, για μιαν Ελένη."

    ΑπάντησηΔιαγραφή