Κυριακή 13 Ιουνίου 2010

man v. food season 2

όπως ανέφερα και σε ένα προηγούμενο ποστ θα έβλεπα την δεύτερη season του man v food, και αυτό ξεκίνησα να κάνω! είναι περίεργο το πόσο ευχάριστα με κάνει να νοιώθω αυτή η σειρά!
ξεκίνησα να διαβάζω και ένα καινούριο βιβλίο που ευτυχώς δανείστηκα και δεν το αγόρασα (γιατί μου φαίνεται μεγάλη πατάτα) το οποίο λέγεται φάκελος Ιησούς..
που κινείται στο θέμα του "κώδικας ντα βίντσι" η μεγαλύτερη συγκάλυψη της ιστορίας κτλπ..
από την αρχή ήξερα πως θα αγανακτούσα διαβάζοντας το αλλά παρόλα αυτά το ξεκίνησα, τιμωρώντας τον εαυτό μου ίσως για κάτι που δεν ξέρω.. αλλά το υποσυνείδητο μου γνωρίζει

3 σχόλια:

  1. Προσπαθώντας -μάταια θα έλεγα- να απομακρυνθώ απο τη δική μου πραγματικότητα και το δικό μου κόσμο βυθίστηκα στον κόσμο του Λοστ. Είδα και το τελευταίο επεισόδιο..

    Δεν μπορώ να πω ότι σνθουσιάστηκα. Έμειναν πολλά αναπάντητα ερωτήματα. Όλες αυτές οι συμπτώσεις? Οι αριθμοί? Τα πειράματα? Τα ταξίδια στον χρόνο? Γενικώς όλα όσα είδαμε 6 χρόνια τώρα τί ήταν? Ίσως βέβαια δεν και η καταλληλότερη περίοδος για μένα για να το πιάσω το τέλος και όλα έγιναν, αλλά νιώθω ότι δεν πήρα απαντήσεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. εξαρτάται κέβιν τι απαντήσεις περίμενες, πιστεύω πως οι δημιουργοί ήθελαν να μας πούνε πως μπροστά στην μεγάλη εικόνα αυτές οι λεπτομέρειες είναι ασήμαντες,και η μεγάλη εικόνα είναι πως το νησί είναι ιδιαίτερο και πρέπει να προστατευτεί, μια μεταφορά ίσως για τον κόσμο και την καρδιά του ανθρώπου, ο Χέρλι ήταν ο πιο άξιος γιατί ήταν ο πιο αγνός, εκεί βρίσκεται το κλειδί, κάποια στιγμή θα το συζητήσουμε εκτενώς στο ποστ που θα είναι αφιερωμένο στο φινάλε! για το να απομακρυνθείς από την πραγματικότητα σου, έχω να πω πως ο καθένας αντιμετωπίζει τις δύσκολες στιγμές της ζωής του όπως μπορεί.. γιατί είμαι της άποψης πως προέχει ο εαυτός μας. θα ήθελα ακόμα να σου πω πως πρέπει να αφήσεις τα συναισθήματα σου ελεύθερα, να τα νοιώσεις.. να πονέσεις να θρηνήσεις και να κλάψεις είναι το φυσιολογικό πράγμα.. αν πονάς τώρα ο πόνος αργότερα δεν θα είναι τόσο έντονος, όσο και αν δεν το θέλεις ο κόσμος θα συνεχίσει να υπάρχει και μαζί με αυτόν και εσύ, ελπίζω να μην σε πειράζει που σου λέω την άποψη μου για τα προσωπικά σου, αλλά δεν είμαστε και τόσο άγνωστοι πια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μην ανησυχείς αλήθεια.. Προς το παρόν ο τρόπος αντιμετώπισης είναι να κλεινομαι σε ένα παράλληλο σύμπαν,κάτι σαν το λοστ ένα πράμα.. Όταν έρθει η στιγμή θα επιστρέψω στην πραγματικότητα...Όταν θα είμαι έτοιμος..

    Περιμένω με αγωνία το ποστ για το Λοστ, για να ακολουθήσει και συζήτηση πιο εκτενής..

    ΑπάντησηΔιαγραφή