Παρασκευή 30 Ιουνίου 2017

αυτό το καλοκαίρι

βλέπω βιντεάκια για την άμαζον και κάνω και εγώ όνειρα για αυτοκρατορίες, πλησιάζει ο καιρός που θα κλείσουμε και πάντα τον καιρό που είμαστε κλειστά και είμαι προστατευμένος από την καθημερινότητα και την ρουτίνα σκέφτομαι το μέλλον, το επαγγελματικό μέλλον.. πως μπορούμε να εξελιχθούμε τι άλλα βήματα να κάνουμε, πως θα φτάσουμε να γίνουμε αυτοκρατορία.. πέρασαν 4 καλοκαίρια αλλά ακόμα δεν γίναμε.. έχω βάλει όριο τα 40 αν δεν γίνουμε μέχρι τότε τα παρατάω..
με Εκείνη είμαστε κάπως περίεργα τις τελευταίες μέρες, δεν πολυμιλάμε.. θα περάσει και θα επανέλθουμε στα "φυσιολογικά" μας.. εχθές για λίγη ώρα μπόρεσα να δω την ζωή μου χωρίς Εκείνη, πίστεψα πως ίσως το ξεπεράσω, επανήλθα φυσικά αλλά κάτι είναι και αυτό.. ένα σημάδι πως κάποτε (ίσως πιο σύντομα από όσο φοβάμαι) θα τα καταφέρω
μακάρι αυτό το καλοκαίρι και η απόσταση που θα δημιουργήσει να είναι η λύση, αν υπήρχε ένας διακόπτης θα τον έκλεινα αλλά δεν υπάρχει, από την καινούρια σαιζόν θα επιγκεντρωθώ περισσότερο στην δουλειά και θα προσπαθήσω έτσι να κρατάω το μυαλό μου μακρυά, αναρωτιέμαι αν θα έχει νόημα τίποτε χωρίς αυτήν

2 σχόλια:

  1. Απαντήσεις
    1. σε ευχαριστώ και σε σένα το ίδιο!! βέβαια για εμένα δεν ξεκίνησαν ακόμα.. έχουμε μάλλον λίγες μέρες ακόμα μπροστά μας! λογικά θα γράψω λίγο περισσότερο μέσα στο καλοκαίρι μιας και θα έχω άπλετο χρόνο...

      Διαγραφή