ο ουρανός την νύχτα και το μέλλον

τα δάχτυλα μου αυτόματα πήγαν να σηκώσουν τα γυαλιά μου και συνειδητοποίησα πως δεν τα φοράω! lol
είδα λίγο από την αρχή του knowing με τον Νίκολας Κέητζ, πάλι μπροστά μου τα χαρτιά με τα μηνύματα που βρίσκουν το αληθινό νόημα τους/ μπορούν να γίνουν κατανοητά μόνο όταν έρθει η ώρα
αναρωτιέμαι ποια ήταν η πρώτη ημερομηνία στο χαρτί εκείνο και ποια καταστροφή συνέβη τότε! η δουλειά με έχει κουράσει... έχω βαρεθεί θέλω να φύγω τρέχοντας μακρυά από όλα αυτά..
να πάω διακοπές, ή έστω να κάθομαι σπίτι μου και να μην κάνω τίποτα
προχθές το βράδυ περπατούσα με Εκείνη και είδα το φεγγάρι και ένα καινούριο όνειρο γεννήθηκε, να κάτσουμε μια νύχτα στο σπίτι μου στο χωριό, στην αυλή και να κοιτάμε τον νυχτερινό ουρανό, από εκεί μπορείς να δεις και κάποιο αστέρι
θυμήθηκα τα παλιά, όταν ήμουν μικρός και το έκανα συχνά, τα αστέρια το φεγγάρι, τα σύννεφα και τα αεροπλάνα που περνούσαν που και που, με έκαναν να αναρωτιέμαι πάντα για τον προορισμό τους
μάλλον ξαπλωμένοι σε μια κουβέρτα, να ακούμε μουσική και να κοιτάμε τον ουρανό, το πόσο ανοιχτός και απέραντος μοιάζει, τα αμέτρητα αστέρια και το μοναδικό φεγγάρι ποπό!! μεγαλειώδης παρομοίωση!!! λοιπόν.. τα αμέτρητα αστέρια είναι οι αμέτρητες πιθανότητες και επιλογές μας για το μέλλον και το μοναδικό φεγγάρι ο μοναδικός δρόμος που τελικά θα επιλέξουμε:Ρ ναι... πολύ ωραίο! όνειρα όνειρα και όνειρα..