έφυγε για τρεις μέρες.. πήγε στο μέρος εκείνο το οποίο είχα αναφέρει και παλιότερα, τότε αυτό που ήθελα ήτανε να την κάνω να ξεχαστεί και να χαμογελάσει, το είχα καταφέρει, είχαμε μιλήσει και έστω και για λίγο ξέφυγε
δεν έχω πια την δύναμη αυτή, την επίδραση που είχα τότε, αν την έπαιρνα και της μιλούσα μάλλον θα έκανα τα πράγματα χειρότερα τώρα και για Εκείνη και για εμένα
σαν φίλος θα μπορούσα να είμαι κοντά της θεωρητικά για πάντα, έτσι όμως μπορεί και να την έχασα
της έστειλα ένα μήνυμα το οποίο δεν έφτασε, ένα απλό μήνυμα.. για τι κάνεις, όλα καλά;
τι μπορείς να γράψεις; όταν αυτά που θέλεις να πεις δεν μπορείς να τα πεις, γιατί ξέρεις πως ο άλλος δεν θέλει να τ' ακούσει ή ακόμα και γιατί θα ήταν λάθος να τα πεις; κάτι τυπικό
ακόμα και η ίδια η κίνηση του να στείλω.. πρέπει να ξεκολλήσω, να προχωρήσω
δεν μπορώ να φανταστώ τίποτα όμως που να μην την περιλαμβάνει
μακάρι να μπορούσα να νιώσω φιλία για αυτήν να την αγαπάω όπως παλιά πριν την ερωτευτώ, τότε που η παρουσία της μόνο καλό μπορούσε να μου κάνει
φοβάμαι πως στο τέλος δεν θα νοιώθει απολύτως τίποτα για μένα, η αδιαφορία, ο μεγαλύτερος μου φόβος
επηρέασα καθόλου την ζωή της; έσπασε η μοναξιά μου έστω και για λίγο;
λείπει και είμαι πιο ήσυχος
η παρουσία της δίπλα μου με αναστατώνει με πληγώνει, παρόλαυτα μου λείπει
ταξίδεψα για λίγο, διάβασα διάφορα και χάθηκα..
την τετάρτη θα επιστρέψει, θα την δω και θα με δει..
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Στενοχωριέμαι που διαβάζω τέτοια πράγματα.. Είχα χαρεί που πήγαιναν όλα καλά, αγαπητέ commentator.. Θα είναι λίγο σύνηθες (και κατά τη γνώμη μου χαζό και εκνευριστικό αυτό που θα πω), αλλά κουράγιο και όλα θα φτιάξουν.. Εδώ μπορείς να με βρίσεις, διότι και εγώ αυτό νιώθω όταν περνάω κάτι κ μου λένε κουράγιο....
ΑπάντησηΔιαγραφήΠίστεψέ με, δεν θες να επιστρέψεις στο στάδιο της φιλίας.. Αυτό περνάω εγώ αυτή τη στιγμή και είναι υπερβολικά μα υπερβολικά δύσκολο.. Σε τρώει κάθε, το να της μιλάς και να πρέπει να κάνεις ότι είστε απλά φίλοι ενώ μέσα σου νιώθεις ότι το μόνο που θες να της λές όλη την ώρα είναι μία λέξη.. Το σ'αγαπώ... Ειδικά όταν δεν ξέρεις τί σου περιμένει, περνούν οι μέρες και λες στον εαυτό σου : Να βρε μαλ..κα(σόρρυ)πέρασε άλλη μια μέρα χωρίς να της εκφράσεις τί νιώθεις, και τί είχες στο μυαλό..
Αλλά, αν είσαι σαν και μένα ένας κλασικός μαζοχιστής δλδ, θα υπομείνεις και τη φίλια απο το να την χάσεις εντελώς... Απλά αυτό που έχω να πω είναι ότι η φιλία είναι δύκολο πράγμα, αφού πρώτα έχεις νιώσει χίλια-δυό..
Κουράγιο απλά..
Και σίγουρα, αγαπητέ μου, επηρρέασες τη ζωή της..Και επίσης δε νομίζω να φθάσει στο σημείο να μην νιώθει τίποτα.. Σίγουρα θα νιάζεται για σένα σαν άνθρωπο..
Γιατί να επιστρέφουμε στο μπλογκ μόνο όταν όλα πάνε στραβά;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κουράγιο και η υπομονή είναι λέξεις που κανένα νόημα δεν έχουν τώρα και πέφτουν σίγουρα σε κενό αλλά εγώ θα τις πω γιατί η παρηγοριά δεν ήταν ποτέ το δυνατό μου σημείο.
Τις λέω απλά αλλά θέλω όταν τις διαβάζεις να σκέφτεσαι πολλά λόγια όπως "σε καταλαβαίνω,θα περάσει" και να νιώθεις ένα χέρι στον ώμο.
Κουράγιο κι υπομονή λοιπόν.
Missed you.
Kevin, μάλλον θα γίνει όπως τα λες αν δεν καταφέρω να την κάνω να επιστρέψει σε αυτό που είχαμε, θα είμαι"φίλος" της.. πολύ σκληρό αλλά αν είναι ο μόνος τρόπος για να είμαι δίπλα της θα το κάνω. αυτό που λες πιο πάνω για το να μην της εκφράσεις αυτό που νοιώθεις και να λες πως πέρασε αλλη μια μέρα χωρίς να το κάνεις, στην δική μου περίπτωση μάλλον είναι αυτό που πρέπει να κάνω όταν δω πως δεν υπάρχει επιστροφή, να απαγορεύσω στον εαυτό μου να της λέει όλα αυτά που πραγματικά θέλει, και τέλος για το οτι επηρέασα την ζωή της ελπίζω να είναι αλήθεια, πιστεύω πως είναι αλήθεια.. μόνο όταν είμαι στην απόλυτη μαυρίλα μου το αμφισβητώ..
ΑπάντησηΔιαγραφήεσύ βρήκες καινούρια Εκείνη ή είσαι "φίλος" με την παλιά Εκείνη; sorry αν το έχεις αναφέρει κάπου και δεν το είδα..
suitcase girl (ακόμα να το συνηθίσω αυτό..) στο περι μπλογκ έχεις δίκιο.. και ντρέπομαι αν και όχι όσο θα έπρεπε, το γιατί είναι μάλλον προφανές, όταν είμαστε ευτυχισμένοι περνάμε αλλιώς τις ώρες μας και όχι με περισυλλογή (λέμε τώρα..) σε ευχαριστώ για το χέρι στον ώμο, μου θυμίζεις πολύ μια φίλη μου (με όσα έχω καταλάβει για σένα από τα γραπτά σου) και ειδικά με το σημερινό σου σχόλιο πολύ έντονα, ναι τα λόγια δεν έχουν νόημα ή τουλάχιστον Τόσο νόημα σε κάτι τέτοιες καταστάσεις αλλά in the end κάτι μένει..
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπαα είμαι «φίλος» με την παλιά Εκεινη αγαπητέ μου... Το θεωρώ πολύ δύσκολο εώς και αδύνατο να υπάρξει νέα Εκεινη....
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου έχει σημαδεψει τη ζωή και καλώς η κακώς (όσο βαρύ και αν ακούγεται), η αισθηματικη μου ζωή σταματάει σε εκείνη..
Φαντασου λοιπόν,η υγεία σου να μην είναι στα χα'ι της,να μην ξέρεις τι σε περιμένει και να ξέρεις ότι ποτέ δεν θα της ξαναπεις λόγια τρυφερά,και λόγια αγάπης.. Ή ακόμη χειρότερο ότι εσυ δεν θα ξανακουσεις τέτοια..
Δύσκολα πράγματα commentator... Πάντως να ξέρεις εμείς εδώ είμαστε για να σου συμπαρασταθουμε και να σε ακούσουμε(ή μάλλον διαβάσουμε..)
Εγώ νομίζω ότι είναι λάθος να προσπαθείς για κάτι που έχει τελειώσει με τέτοιον τρόπο. Είναι πολύ άσχημο αυτό που έγινε αλλά ακόμα και να τα ξαναβρείτε τίποτα δεν θα είναι όπως πρίν. Κάπου στο μέλλον θα ξαναβγούν προβλήματα που μάλιστα θα έχουν και πάτημα. Το χειρότερο είναι που πρέπει να την βλέπεις κάθε μέρα γιατί αυτό που σου χρειάζεται είναι να το πάρεις απόφαση και να ηρεμήσεις. Ξέρω ότι οι περισσότεροι θα διαφωνούν μαζί μου αλλά αυτήν είναι η άποψή μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήκατάλαβα Κέβιν.. πάντως εσύ μπορείς να της πεις τι νοιώθεις αν και τα ξέρει ήδη, πάντως έχεις την δυνατότητα αυτή, το δύσκολο είναι οτι δεν θα βρεις ανταπόκριση.. γαμώτο γιατί να είναι έτσι σκατά τα πράγματα;
ΑπάντησηΔιαγραφήAsseliya έχεις δίκιο σε αυτά που λες, ξέρω πως έτσι θα γίνει αν τα ξαναβρούμε αλλά δεν μπόρώ να μην προσπαθώ και να μην ελπίζω, σκέφτομαι τον εαυτό μου του τώρα, θέλω να είμαι τώρα χαρούμενος ήσυχος και ευτυχισμένος ακόμα και αν ξέρω πως θα τελειώσει, θέλω να είμαστε μαζί έστω και για λίγο, ακατανόητο το ξέρω, δεν έχει λογική
ΑπάντησηΔιαγραφήτεσπα όμως, άλλη μια μέρα πέρασε και δεν υπάρχουν ελπίδες επανασύνδεσεις αντικειμενικά, μόνο μέσα στο κεφάλι μου που αγνοεί την πραγματικότητα, οπότε τα πράγματα θα γίνουν όπως λες απλά χωρίς να το έχω πάρει ποτέ απόφαση..