πόση μελαγχολία έχει αυτό το κομμάτι; δεν είδα την ταινία αλλά μπορώ να φανταστώ, είναι η δεύτερη φορά τον τελευταίο καιρό που κάνοντας βόλτες στο ίντερνετ και σε σελίδες τελείως διαφορετικές μεταξύ τους πέφτω πάνω σε αυτό το τραγούδι, i'm walking in the air, αν είσαι έστω και λίγο συναισθηματικά φορτισμένος μπορείς άνετα να βάλεις τα κλάματα..θυμήθηκα βλέποντας για αυτήν την σειρά ένα παλιό βιβλίο που είχα μια "υποτίθεται" χριστουγεννιάτικη ιστορία και λέω υποτίθεται γιατί ήταν τελείως εκτός κλίματος, μόνο σε χαρούμενη διάθεση δεν σε έβαζε, δεν θυμάμαι τις λεπτομέρειες μόνο το συναίσθημα και κάτι εικόνες, κάτι μπισκότα σε έναν δίσκο, πατημασιές.. ένα αγόρι που πήγε για ξύλα στον θείο του, την μητέρα του να είναι μόνη της και ένα γενικό μυστήριο να πλανιέται στην ατμόσφαιρα λες και δεν γιόρταζαν τα Χριστούγεννα αλλά κάποιος είχε δολοφονηθεί και όλοι ήταν ύποπτοι.. τι τρελά πράγματα.. αν πάω αυτά τα Χριστούγεννα στην πόλη μου, θα προσπαθήσω να βρω αυτό το βιβλίο και με μια καθαρή ματιά να δω τι στο καλό συμβαίνει εκεί πέρα. ακόμα και η εικονογράφηση ήταν σκοτεινή και περίεργη, παστέλ...
ο jubei είναι ξαπλωμένος εδώ δίπλα χωρίς να τον νοιάζει τίποτα:) έχει συνέλθει τελείως από την επέμβαση και ξαναβρήκε την ζωντάνια του(όταν δεν κοιμάται:Ρ) φέτος θα είναι τα δεύτερα του Χριστούγεννα..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου