Πέμπτη 19 Αυγούστου 2010

Yurei

μια εικόνα που βρήκα σήμερα στην ανεξάντλητη πηγή, Yurei, το Ιαπωνικό αντίστοιχο του φαντάσματος (ή έστω ένα από τα αντίστοιχα) κάτι μου έκανε αυτή η φώτο, όπως και το τι σημαίνει το Yurei, faint or dim soul
όπως και να έχει είναι κάτι χαμένο

τέλειωσε η κατάσταση που με κρατούσε μακρυά από τον υπολογιστή μου και ελπίζω πως από δω και μπρος θα γράφω πιο συχνά εδώ μέσα
μάλλον όλοι φύγατε διακοπές αλλά έχω την ελπίδα πως ο μυστικός αναγνώστης μου είναι ακόμα εδώ και αν δεν το διαβάσει σήμερα θα το διαβάσει κάποτε, ανατρέχοντας στο παρελθόν του μπλογκ.

υπάρχουν αρκετά πράγματα να γραφτούν αλλά όπως πάντα πρέπει να βρεθεί η σωστή στιγμή

υπήρξε μια στιγμή, αργά την νύχτα, πίναμε και ακούγαμε μουσική, άκουσε ένα τραγούδι και της θύμισε κάποιες καταστάσεις, την ρώτησα αν θα ερχόταν ποτέ ο καιρός που θα το άκουγε και δεν θα ένοιωθε τίποτα, μου είπε πως μάλλον όχι
με πείραξε και σκέφτηκα πως δεν θα είναι ποτέ ολοκληρωτικά δική μου, πάντα κάποια κομμάτια της θα είναι μακρυά
μετά σκέφτηκα πως δεν θα έπρεπε να με πειράζει γιατί ούτε και εγώ είμαι ολοκληρωτικά δικός της, αλλά αυτό δεν με έκανε να νιώσω καλύτερα
ίσως είναι απλά θέμα εγωισμού, δεν ξέρω

το φάντασμα του παρελθόντος, απλά είναι εκεί, το περίγραμμα αυτού που κάποτε ήταν κάτι

3 σχόλια:

  1. Αυτό που νοιώθεις είναι φυσικό, αν και όχι τόσο λογικό. Είναι κάποια πράγματα που καλύτερα να μείνουν κρυμμένα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δεν είναι εύκολο να δεχόμαστε τους άλλους με τα σημάδια και τις πληγές τους. Κάθε τι το θέλουμε καινούριο, ανέγγιχτο, να μπορέσουμε ευκολότερα να το κάνουμε δικό μας. Ολόδικο μας. Ίσως να είναι κι εγωισμός, δεν ξέρω... Όταν το είχα νιώσει δρούσε κάπως "απωθητικά", με πίκραινε & με απομάκραινε. Σα να με μείωνε όλο αυτό και να μην μπορούσα να κερδίσω μια εξίσου "καλή" θέση στην καρδιά του άλλου, πόσο μάλλον ολάκερη την καρδιά του...
    Όμως αυτά τα σημάδια τους είναι που τους σχημάτισαν, που τους έδωσαν τη μορφή που αγαπήσαμε σ' Εκείνους... Ίσως...

    Καληνύχτες...
    http://www.youtube.com/watch?v=oQ8vI7vOAkY

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. καταρχήν Άρτεμις πολύ ωραίο το τραγούδι είχα καιρό να το ακούσω! thnx που μου το θύμισες:)
    όσο για το οτι αυτά τα σημάδια είναι που τους σχημάτισαν, ναι ίσως να είναι έτσι αλλά το θέμα είναι πως σχημάτισαν την πραγματική μορφή τους και όχι αυτήν που ερωτευόμαστε εμείς, την εύπλαστη συνεχώς μεταλασσόμενη ανάλογα με τις επιθυμίες μας μορφή τους

    ΑπάντησηΔιαγραφή