Κυριακή 18 Ιουλίου 2010

η πρώτη χαμένη Εκείνη




ακούω τραγούδια από τα παλιά και σκέφτομαι το παρελθόν, δεν ξέρω αν όλα έχουν χαθεί στο σήμερα, για κάποιον περίεργο λόγο πίστευα και ίσως πιστεύω ακόμα πως αν ήμουν μαζί με Εκείνη, θα έβρισκα ξανά την πρώτη χαμένη Εκείνη
Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες , ,

3 σχόλια:

  1. Asseliya18 Ιουλίου 2010 στις 2:31 π.μ.

    Αυτό εννοώ λέγοντας ότι το παρελθόν είναι καταφύγιο. εγώ πάντα εκεί γυρνάω όποτε πληγώνομαι ή νιώθω μόνη και πάντα αναρωτιέμαι αν είναι σωστό σαν κίνηση.

    Κάθε άτομο που υπήρξε στη ζωή μου το οποίο θα μπορούσε να αναφερθεί σε κάποιο blog με κεφαλαίο "Ε", αν αναφερόταν, αυτό θα γινόταν με διαφορετικά "Ε", αν υπήρχαν. Με άλλη ωριμότητα (ή ανωριμότητα) ένιωσα πράγματα για Εκέινον και άλλη για τον πρώτο Εκείνον.

    Το μόνο σίγουρο κρυφό καταφύγιο της πρώτης χαμένης Εκείνης βρίσκεται μέσα σου. Δεν είναι καν σίγουρο ότι υπήρχε όπως τη θυμάσαι αλλά είναι δική σου, μέσα σου.

    Μην αφήνεις τίποτα να σε ρίχνει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος18 Ιουλίου 2010 στις 3:35 π.μ.

    χαμένη προς το παρόν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. the commentator18 Ιουλίου 2010 στις 11:12 π.μ.

    αυτά τα διαφορετικά είδη Ε, που θα έπρεπε να υπήρχαν.. :)αν δεν πάμε στο παρελθόν δεν ξέρω που αλλού μπορούμε να πάμε, εχθές άκουγα τα τραγούδια και ταξίδεψα, ήταν όλα κάπως.. το παρόν υπήρχε αλλά οι γραμμές είχαν θολώσει
    δεν μπορώ να μην αφήνω τπτ να με ρίχνει, με ρίχνουν πολλά, υπάρχουν και μερικά που με ανεβάζουν.. η ισορροπία είναι κάπως βέβαια αλλά ελπίζω κάποτε να βρεθεί, νοιώθω κάπως πιο δυνατός τώρα πάντως :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)