άλλος ένας χρόνος

να και το δικό μου πρώτο ποστ για την καινούρια χρονιά!
μοιάζουν όλα θλιβερά και μοναχικά, όπου και αν γυρίζω βλέπω μαυρίλα, δεν ξέρω αν είναι μόνο επειδή νοιώθω εγώ έτσι ή αν όντως ο κόσμος έχει αρχίσει να βουλιάζει, πιθανόν και τα δύο
οι φετινές γιορτές ήταν οι χειρότερες μου, το μαγαζί έκλεισε μόνο την μέρα των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς οπότε.. δεν υπήρχε χρόνος για τίποτα ιδιαίτερο, όχι πως αν υπήρχε θα έκανα κάτι αλλά λέμε, τουλάχιστον θεωρητικά θα είχα την δυνατότητα
ακόμα και ο παραπάνω ύπνος θα ήταν κάτι καλό, τεσπά..
κλασικά ένοιωσα απέραντα μόνος, δυστυχώς το κενό που αφήνει κάθε Εκείνη δεν μπορεί να το αναπληρώσει κανείς άλλος και αυτός που σε πονάει μόνο αυτός μπορεί να σε κάνει να νοιώσεις και καλά, ειρωνικό γιατί αν κάνει το ένα δεν μπορεί να κάνει το άλλο
διάφορες περίεργες σκέψεις αυτοκαταστροφής πέρασαν από το μυαλό μου, ευτυχώς που δεν γίνονται τα πράγματα τόσο εύκολα, περιμένω να περάσει όλο αυτό αν και αυτό που θα ακολουθήσει δεν είναι και το καλύτερο, θα επιστρέψω στο κενό, την ζωή χωρίς ενδιαφέρον
ο παλιός τίτλος του μπλογκ ήταν post mortem, αρκετά ταιριαστό για το Μετά
2011
ποιος το περίμενε; να έρθει τόσο γρήγορα;