Κυριακή 2 Ιανουαρίου 2011

άλλος ένας χρόνος

να και το δικό μου πρώτο ποστ για την καινούρια χρονιά!
μοιάζουν όλα θλιβερά και μοναχικά, όπου και αν γυρίζω βλέπω μαυρίλα, δεν ξέρω αν είναι μόνο επειδή νοιώθω εγώ έτσι ή αν όντως ο κόσμος έχει αρχίσει να βουλιάζει, πιθανόν και τα δύο
οι φετινές γιορτές ήταν οι χειρότερες μου, το μαγαζί έκλεισε μόνο την μέρα των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς οπότε.. δεν υπήρχε χρόνος για τίποτα ιδιαίτερο, όχι πως αν υπήρχε θα έκανα κάτι αλλά λέμε, τουλάχιστον θεωρητικά θα είχα την δυνατότητα
ακόμα και ο παραπάνω ύπνος θα ήταν κάτι καλό, τεσπά..
κλασικά ένοιωσα απέραντα μόνος, δυστυχώς το κενό που αφήνει κάθε Εκείνη δεν μπορεί να το αναπληρώσει κανείς άλλος και αυτός που σε πονάει μόνο αυτός μπορεί να σε κάνει να νοιώσεις και καλά, ειρωνικό γιατί αν κάνει το ένα δεν μπορεί να κάνει το άλλο
διάφορες περίεργες σκέψεις αυτοκαταστροφής πέρασαν από το μυαλό μου, ευτυχώς που δεν γίνονται τα πράγματα τόσο εύκολα, περιμένω να περάσει όλο αυτό αν και αυτό που θα ακολουθήσει δεν είναι και το καλύτερο, θα επιστρέψω στο κενό, την ζωή χωρίς ενδιαφέρον
ο παλιός τίτλος του μπλογκ ήταν post mortem, αρκετά ταιριαστό για το Μετά
2011
ποιος το περίμενε; να έρθει τόσο γρήγορα;

7 σχόλια:

  1. Και απο το δικό σου το μπλογκ να σου ευχηθώ καλή χρονιά, ό,τι ποθείς και με υγεία πάνω απο όλα. Τώρα συνειδητοποιώ την αξία αυτής της φράσης.. Τέλως πάντων..

    Έχω να πω ότι το εξής απόσπασμα : κλασικά ένοιωσα απέραντα μόνος, δυστυχώς το κενό που αφήνει κάθε Εκείνη δεν μπορεί να το αναπληρώσει κανείς άλλος και αυτός που σε πονάει μόνο αυτός μπορεί να σε κάνει να νοιώσεις και καλά, ειρωνικό γιατί αν κάνει το ένα δεν μπορεί να κάνει το άλλο
    διάφορες περίεργες σκέψεις αυτοκαταστροφής πέρασαν από το μυαλό μου, ευτυχώς που δεν γίνονται τα πράγματα τόσο εύκολα, περιμένω να περάσει όλο αυτό αν και αυτό που θα ακολουθήσει δεν είναι και το καλύτερο, θα επιστρέψω στο κενό, την ζωή χωρίς ενδιαφέρον.", είναι λες και το έχω γράψει εγώ. Ακριβώς όμως...

    Σε καταλαβαίνω αγαπητέ μου.. ΑΠολύτως..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. σε ευχαριστώ Γλύκα! και σε σένα καλή χρονιά:) ελπίζω.. ελπίζω.. αν και δεν φαίνεται από όσα γράφω υπάρχει μέσα μου μια μικρή ελπίδα πως θα έρθουν και καλύτερες ημέρες:Ρ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Όταν είσαι θλιμένος, το στόμα σου χωρίς να το κάνεις εσύ, παίρνει μια κλίση προς τα κάτω. Το να χαμογελάσεις γίνεται με κόπο. Το μυϊκό σύστημα λειτουργεί ανάλογα με το συναίσθημα αλλά και το αντίστροφο. Το μόνο που έχει κανείς να κάνει είναι να πείσει τον εαυτό του ότι όλα είναι καλά για να αλλάξει η εξωτερική του όψη. Κάποτε μου είπαν πως είναι ακόμα πιο δύσκολο να ξεπεράσεις κάτι όταν φαίνεται στην όψη σου ότι έχεις πρόβλημα. Το μετέφρασε ως εξής: όταν δεν είσαι καλά και το δείχνεις, η αντιμετώπιση από τον κόσμο είναι συμπονετική και βοηθητική. Στιγμές, σε κάνει να νιώθεις καλά. Σταδιακά όμως η κατάσταση αυτής της αντιμετώπισης, σου γίνεται συνήθεια και ασυναίσθητα τη συντηρείς. Δεν έχεις πια αυτό που σε γέμιζε και με λάθος τρόπο αποζητάς από παντού. Για τον καινούριο χρόνο commentator, εύχομαι κάθε πρωί να κοιτάς τον εαυτό σου στον καθρέφτη και να του χαμογελάς. Στην αρχή θα είναι με το ζόρι, ίσως και γελοίο. Τελικά θα το αγαπήσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. θα το δοκιμάσω Asseliya, πριν φύγω για δουλειά θα πάω στον καθρέφτη θα μου χαμογελάω και ίσως μου πω και τπτ ενθαρυντικό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Χρόνια Πολλά!Καλή χρονιά με υγεία πάνω απ'όλα και λιγότερη μαυρίλα και απαισιοδοξία σου εύχομαι.Εύχομαι να εμφανιστεί ένα άστρο τόσο φωτεινό που θα απομακρύνει όλον αυτό τον σκοταδισμό που σε περικλύει και θα λάμψει μια νέα μέρα! Χρόνια πολλά και φωτισμένο το 2011!

    ΑπάντησηΔιαγραφή