ακόμα και χωρίς ελπίδα προσπαθώ, μπορεί να πετυχαίνω το αντίθετο από αυτό που επιδιώκω αλλά δεν ξέρω τι άλλο μπορώ να κάνω, το τίποτα δεν είναι επιλογήμια σκέψη υπάρχει στο μυαλό μου, μία που υπήρχε πριν ακόμα γίνουμε ζευγάρι, πως δεν είναι η κατάλληλη για μένα, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα αυτό να είναι αλήθεια, άρα γιατί παλεύω τώρα; τι θέλω; να επιστρέψω σε κάτι που θα με κάνει μόνο πρόσκαιρα και επιφανειακά ευτυχισμένο; ενώ μέσα μου θα είμαι κενός;
μοιάζει άδικος κόπος
γιατί το θέλω τόσο πολύ όμως;
μόνο εγωισμός;
ή δεν ήμουν τόσο κενός όσο θέλω να πιστεύω;
η καρδιά μου χτυπάει γρήγορα.. της άφησα ένα σημείωμα στην τσάντα της όταν έφυγα από την δουλειά, μπορεί κανείς να φανταστεί τι της έλεγα
μου είπε απλά πως το βρήκε.. καμιά απάντηση, δεν την αγγίζει τίποτα;; θα έπρεπε να ξέρω αλλά δεν ξέρω
μοιάζει τόσο διαφορετική τώρα που δεν είμαστε μαζί.. Εκείνη..
τα παλιά μου ποστ, πριν τα φτιάξουμε απέκτησαν αργότερα καινούριο νόημα και πιο πρόσφατα ακόμα ένα διαφορετικό νόημα, το απαισιόδοξο αρχικό τους, το αισιόδοξο, χαρούμενο, ανταμοιβής, μετέπειτα και το μάλλον μάταιο τελικό τους
δεν ξέρω τι γίνεται
έχω χάσει τον εαυτό μου για ακόμα μια φορά
θέλω να την πάρω τηλέφωνο και να την ρωτήσω πως μπορεί να μην μου απαντάει τίποτα
πως μπορεί να μην νοιώθει..
τι σαπουνόπερα που το έκανα!
δε νομίζω ότι είναι δυνατό ένας άνθρωπος να μην νιώθει και να μην τον αγγίζει τίποτα. όμως καθένας έχει τον δικό του τρόπο να αντιμετωπίζει τις καταστάσεις. όταν είσαι αποφασισμένος όπως εκείνη να ξεπεράσεις κάτι, εμμένεις στην άποψη σου και οι κινήσεις σου είναι καθορισμένες από αυτόν τον στόχο. δεν νομίζω ότι κι εκείνη δεν υποφέρει με τον τρόπο της αλλά το ένστικτο της αυτοσυντήρησης, το εγωιστικότατο αλλά απαραίτητο αυτό ένστικτο που της έχει ενεργοποιηθεί από την ώρα που αποφάσισε να μην είστε μαζί (για όποιον λόγο και να το αποφάσισε), μπορεί να την οδηγεί σε πράξεις οι οποίες προς εσένα να βγαίνουν ως φοβερά χτυπήματα. τέλος ήθελα να πω ότι το ποιος είναι κατάλληλος για ποιον το δείχνει το αποτέλεσμα. όταν δε γίνεται να έχεις κάποιον για τον α ή β λόγο, πάει να πει ότι δεν είναι κατάλληλος και στην περίπτωση αυτήν έχεις προσπαθήσει αρκετά απότι έχω καταλάβει. οπότε προσωπικά δε βρίκσω νόημα σε όλο αυτό. ούτε στο να προσπαθείς, ούτε στο ότι δε νιώθει τίποτα. και θα το έβλεπες κι εσύ αλλά είσαι μέσα στην κατάσταση αυτήν και είναι δύσκολο. δεν μπορείς και δε θέλεις να πείσεις κάποιον να αλλάξει απόφαση. ζητάω συγγνώμη για τα απόλυτα και απότομα λόγια μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήμην ζητάς συγνώμη δεν υπάρχει λόγος.. έχεις δίκιο σε αυτά που λες, στα πάντα.. μπορώ να το καταλάβω, αλλά υπάρχουν στιγμές που δεν μπορώ να ελέγξω τον εαυτό μου, θέλω να προσπαθώ έστω και αν βλέπω πως δεν γίνεται τίποτα
ΑπάντησηΔιαγραφήφοβάμαι να ζήσω ξανά μόνος μου (ξέρω πως ζω ήδη και πως θα το συνηθίσω..)