σήμερα στο house καθ' όλη την διάρκεια του επεισοδίου, ο ήχος της βροχής ακουγόταν.. μου άρεσε, με χαλάρωσε και βρήκα έτσι ένα βίντεο στο youtube με κάτι παρόμοιο και το ακούω τώρα.. πόσο όμορφο :)
είμαι στο παλιό μου σπίτι, στην πόλη μου και έξω βρέχει.. το νερό έχει σχηματίσει λιμνούλες στο χώμα και πάνω τους οι σταγόνες τις βροχής δημιουργούν μικρά κύμματα, τα φύλλα στα δέντρα χτυπιούνται και ξεπλένονται..
η βροχή μοιάζει ώρες ώρες να σταματάει αλλά αρχίζει ξανά.. δυναμώνει και ηρεμεί, βροντές και αστραπές, η μυρωδιά της αυλής μετά την βροχή, δεν μπορώ να την μυρίσω τώρα αλλά ξέρω πως θα είναι όταν αργότερα βγω έξω.
back to reality
είπα σήμερα στους φίλους μου για την απόφαση μου, δεν φάνηκε σε όλους λογική.. είναι φυσιολογικό, το καταλαβαίνω
η σχολή μου σου παρέχει μια ψευδαίσθηση σιγουριάς, πάρε το πτυχίο και μετά κάνε ότι θες..
τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι, ο χρόνος που έχω δεν είναι απεριόριστος και δεν είμαι πια 20 χρονών, έχω ήδη χάσει πολλά χρόνια στην ουσία για το τίποτα, έπρεπε εδώ και χρόνια να είχα πάρει την απόφαση αυτή, αλλά η καθημερινότητα και ο φόβος μου, αυτή η ψευδαίσθηση που είναι τόσο δυνατή με κρατούσε και εμένα δέσμιο (η βροχή ξανάρχισε..)
μένει τώρα να το ανακοινώσω στην family.. αύριο έχω ρεπό και μάλλον θα τους τω πω.. ποιες θα είναι άραγε οι αντιδράσεις; δεν θα αλλάξει τίποτα, όποιες και να είναι αλλά χρειάζομαι την υποστήριξη τους κυρίως στο οικονομικό
νοιώθω πολύ μεγάλος, στην ηλικία μου όλοι έχουν τελειώσει και εγώ.. πάω να αρχίσω, θέλω να πάνε όλα καλά και το έχω ανάγκη, πάει καιρός που είχα να ονειρευτώ κάτι όμορφο και να δω κάποιο φως
δεν ξέρω πως μου ήρθε αυτή η ιδέα, να ασχοληθώ με την μαγειρική.. το είχα ξανασκεφτεί κάποτε όταν ήμουν 16-17 αλλά δεν το θεώρησα κάτι σοβαρό, πως μου ήρθε τώρα; εχθές, μέσα στην νύχτα; ναι μου αρέσει να μαγειρεύω, να φαντάζομαι συνταγές.. με ικανοποιεί όταν φτιάχνω κάτι ωραίο και αρέσει στους άλλους, η δουλειά μου μου έδειξε οτι μπορώ να αντέξω την ζέστη και την ένταση (ξέρω οτι δεν είναι το ίδιο αλλά και πάλι..)
..................................
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Εγώ πιστεύω ότι σε παρακίνησε η blogoparea ασυνείδητα. Όλα έχουν σκόπο- μην το ξεχνάς :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπ την στιγμή που το πήρες απόφαση να το κάνεις! είχα ένα γνστό όπου στα 27 του μετά από πολλές συζητήσεις κατάλαβε πως δεν πρόκειται ποτέ να τελείωνε την σχολή που κάποιοι άλλοι του "επέβαλαν" και έτσι πήρε την απόφαση να φύγει Αγγλία να κάνει αυτό που πάντα ήθελε. Δεν ξέρω αν τέλικα πέτυχε το στόχο του πάντως ήταν πολύ χαρούμενος γι αυτή του την απόφαση!
ΑπάντησηΔιαγραφήSkeptikisti δεν ξέρω πόσο έχεις δίκιο σε αυτό.. μπορεί κατά κάποιον τρόπο ναι. γενικά το μπλογκ.. η δημιουργία του με έχει βάλει σε σκέψεις που πριν δεν θα έκανα.
ΑπάντησηΔιαγραφήmantarini θα το κάνω γιατί είναι η μόνη επιλογή που μου δίνει μια αίσθηση ελπίδας για το μέλλον.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ με την Mantarini. Η ηλικία δεν είναι κριτήριο. Πάντα υπάρχει κάτι νέο να μάθεις για τον εαυτό σου.
ΑπάντησηΔιαγραφή