γκρίνια..

η δουλειά μου έχει την χαρακτηριστική ιδιότητα να με απορροφά τελείως.. να με αλλάζει να με κάνει δικό της, είναι ένας άλλος κόσμος και εγώ εκεί γίνομαι κάποιος άλλος (όχι ο Άλλος, απλά κάποιος άλλος..)
με το που πηγαίνω εκεί, ή μάλλον από κάποιο σημείο νωρίτερα, και χρονικό και χωρικό (χρόνος γύρω στην μία ώρα, χώρος, όταν βγαίνω από το σπίτι; όταν στρίβω στην γωνία πριν το μαγαζί; όταν πλησιάζω στα πρώτα τραπεζάκια μας; δεν είναι και πολύ ξεκάθαρο) αλλάζω, αλλάζει ο τρόπος που βλέπω τα πράγματα. είναι σαν να μην υπάρχει τίποτα άλλο εκτός από το Εκεί, σαν όλος ο κόσμος να είναι το Εκεί. δεν υπάρχει έξω.
μου φαίνονται τόσο σημαντικά τα πάντα.. τα προβλήματα που έχω εκεί μέσα μοιάζουν να είναι τα μοναδικά και μεγεθύνονται.. φαίνονται τεράστια
δεν θέλω να πω πως δεν μου αρέσει η δουλειά μου ή ότι όλα είναι τραγικά, απλά όταν είμαι εκεί δυσκολεύομαι να θυμηθώ τον έξω κόσμο, τους έξω ανθρώπους, τις κοινωνικές μου σχέσεις με τους υπόλοιπους εξωτερικούς παρατηρητές
μου κάνει κακό αυτό το πράγμα αλλά δεν ξέρω αν υπάρχει τρόπος να το αλλάξω
σκεφτόμουν σήμερα το μέλλον, πως θα είμαι Εκεί για ποιος ξέρει πόσο καιρό ακόμα.. αν θέλω να πάω σε ιδιωτική σχολή πρέπει να δουλεύω για να πληρώνω τα δίδακτρα..
πως θα συνεχίσω;
κάποιος μπορεί να πει, επικεντρώσου στον στόχο! ναι θα περάσεις μίζερα (με μερικά σύντομα διαλείμματα) αλλά κάποτε θα τελειώσεις και θα ασχοληθείς με κάτι που πραγματικά σου αρέσει και αυτές οι δύσκολες εποχές είναι ο μοναδικός τρόπος για να φτάσεις σε εκείνες τις ωραίες μελλοντικές εποχές.
ναι ίσως.. αλλά πως θα περάσουν αυτά τα χρόνια;
όπως πέρασαν και τα προηγούμενα δύο

τουλάχιστον πρέπει να αλλάξω τον τρόπο με τον οποίο λειτουργώ όταν βρίσκομαι Εκεί, πρέπει να θυμάμαι πως υπάρχει και έξω κόσμος και πως ο έξω κόσμος είναι ο αληθινός και όχι εκείνος ο μικρόκοσμος. τα σημαντικά είναι αυτά που συμβαίνουν έξω και όχι εκείνα που συμβαίνουν μέσα
οι ζωές μας μπλέχτηκαν λόγω των συνθηκών και όχι λόγο επιλογής
Εκείνη βρίσκεται Εκεί
μήπως φταίει αυτό το συναίσθημα που στρεβλώνεται τόσο η άποψη μου για τον κόσμο;
αν δεν υπήρχε Εκείνη Εκεί μήπως το Εκεί έπαυε να είναι τόσο σημαντικό;