πάντα μου άρεσαν οι ήχοι της βροχής, τα λάστιχα των αυτοκινήτων στην υγρή άσφαλτο,
έρχονται και φέυγουν, οι ήχοι μακρινοί μετά πιο δυνατοί και πάλι μακρινοί μετά
πάντα μου άρεσε η βροχή, με μελαγχολεί..
έχω μείνει χωρίς όνειρα,
και Εκείνη είναι εκεί, δίπλα μου να μου θυμίζει με την ευτυχία της πόσο μόνος είμαι
ανίκανος για όποιαδήποτε αληθινή επαφή και σύνδεση με κάποιον άνθρωπο
θέλω να σ'αγγίξω και να ακουμπίσω στο παλιό μου ψέμα
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Μόλις διάβασα το εξής:´´πάντα μου άρεσε η βροχή, με μελαγχολεί..
ΑπάντησηΔιαγραφήέχω μείνει χωρίς όνειρα,
και Εκείνη είναι εκεί, δίπλα μου να μου θυμίζει με την ευτυχία της πόσο μόνος είμαι
ανίκανος για όποιαδήποτε αληθινή επαφή και σύνδεση με κάποιον άνθρωπό´´
ήταν πραγματικά σα να μιλούσα εγω αγαπητέ μου..Εμείς οι δυο πρέπει να βρεθούμε να ανταλλαξουμε πόνο λολ...Ολο αυτο λέξη προς λέξη ητα πέρα για πέρα κάτι που έχω σκεφτεί και εγω...Οπότε πιστεψέ με σε νιώθω...
Σκεφτόμουν, κάποια στιγμή με είχες ρωτήσει να γράψω ένα ποστ για τον Έρωτα και την Αγάπη, αν σου έλεγα να γραψεις κάτι σχετικό,τι θα εγραφες εσυ τωρα σε αυτη τη φάση;
Γεια σου Γλύκα! πολύ μελαγχολία όντως, είναι βέβαια και οι στιγμές που επιλέγω να γράψω οι πιο βαριές, δυστυχώς κανείς δεν μπορεί να με βοηθήσει, κανένας δεν μπορεί να βοηθήσει κανέναν ή ίσως και να μπορεί και να μην το νοιώθω εγώ.. ξέρω πως δεν θα έπρεπε να περιμένω βοήθεια και να βοηθήσω τον εαυτό μου ξεπερνώντας την αλλά το να γνωρίζεις και να κατανοείς κάτι είναι διαφορετικό από το να το κάνεις και στην πράξη, δεν υπάρχει λογική, θέλω Εκείνη να με βοηθήσει, να αλλάξει τον εαυτό της και να γίνει Εκείνη που θέλω εγώ να είναι κοντά μου και να μ'αγαπάει για πάντα, εγωιστικό και πολύ εκτός πραγματικότητος, μάλλον και ανώριμο αλλά μόνο αυτό θέλω, για την οποιαδήποτε αληθινή ανθρώπινη επαφή δεν μιλάω αποκλειστικά για ερωτική σχέση αλλά για όλες τις σχέσεις γενικά, δεν ξέρω αν υπάρχει κάτι αληθινό στην ζωή μου, τουλάχιστον από μέρους μου, τι είναι καθημερινότητα και τι ουσία; είμαι πολύ μπερδεμένος
ΑπάντησηΔιαγραφήΓειά σου Κέβιν! αν δεν υπήρχε και το email με τα σχόλια θα πίστευα πως είχα δει το σχόλιο σου σε κάποιο όνειρο μου, όταν μπήκα την επόμενη μέρα και δεν υπήρχε είπα τι έγινε; μήπως το είδα στον ύπνο μου; :Ρ όταν σε φέρει ο δρόμος σου προς θεσσαλονίκη με κάποιον τρόπο θα κανονίσουμε να βρεθούμε να τα πούμε από κοντά θα είναι περίεργη εμπειρία, θα ήθελα να πω πως ελπίζω να είμαστε και οι δυο λυτρωμένοι μέχρι τότε αλλά δεν υπάρχουν και πολλές ελπίδες για αυτό.. όσο για το τι θα έγραφα για τον έρωτα και την αγάπη σε αυτήν την φάση, μάλλον όλο το μπλογκ είναι αφιερωμένο σε αυτό το θέμα, ακόμα και το πιο άσχετο ποστ, είναι τόσο άσχετο γιατί ήθελα το μυαλό μου να είναι απασχολημένο με κάτι άλλο εκτός από αυτό, άρα όλα μιλάνε για αυτό το θέμα, κάτι που άλλαξε μέσα μου στα σίγουρα είναι πως μάλλον έγινα λίγο πιο κυνικός, ίσως υπάρχει όμως ακόμαα ελπίδα
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα βάλω βόμβα στα γραφεία του Blogger!!!! Δυο φορές προσπαθώ να αφήσω μνμ και δεν γίνεται!! Τα νεύρα μου δλδ στις 4.30 τα ξημερώματα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΒασικά μη νομίζεις και εγώ νόμιζα ότι το είχα ονειρευτεί ότι είχα αφήσει σχόλιο, όταν είδα ότι δεν υπήρχε! Λεω μπας? Ανησύχησα....λολ
Πόσο συμφωνώ στο θέμα του κυνισμού. Εγώ να δεις πόσο πιο κυνικός είμαι. Λοιπόν εμείς οι δυό έχουμε πολλά να πούμε πραγματικά.
Αν μου το επιτρέπει η υγεία μου ίσως πριν ή μέσα στο καλοκαίρι πάω Ελλάδα, και θέλω να πεταχτω Θεσσαλονίκη για να λύσω ένα δικό μου θέμα, οπότε να είσαι σίγουρος ότι θα βρεθούμε! Νομίζω ότι θα καταλάβουμε καλά ο ένας τον άλλον!
Λολ μας βλέπω να καταλήγουμε τύφλα στο μεθύσι κατηγορώντας Εκείνες για όλα τα κακά του κόσμου;)
Γλύκα ναι!! θα είναι τέλεια να πάμε για καφέ, πως θα το κανονίσουμε όμως; από την στιγμή που διάβασα το σχόλιο σου σκέφτομαι τις διάφορες συζητήσεις που μπορούμε να κάνουμε..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚέβιν, θα περιμένω την άφιξή σου :) το μεθύσι το βρίσκω και εγώ πιθανό:Ρ
ΑπάντησηΔιαγραφήχαχα μας βλέπω μεθυσμένους και γονατισμένους κάτω απο τα μπαλκόνια τους να παρακαλάμε...!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤς τς όχι, θα πρέπει να δείξουμε ανωτερότητα....!
Κέβιν, το έχω κάνει (κατά κάποιον τρόπο) και όπως καταλαβαίνεις δεν πέτυχα τίποτα, καθώς το σκεφτόμουν μετά αναρωτιόμουν αν ήταν μια πραγματική ανάγκη ή αν κινήθηκα για να εκππληρώσω τις προσδοκίες (των αναγνωστών του βιβλίου της ζωής μας) ή για να μην ξεφύγω από το γενικό κανόνα και παράδειγμα, που θέλει κάθε ερωτευμένο να κάνει τουλάχιστον μια νυχτερινή επίσκεψη σε Εκείνη μεθυσμένος
ΑπάντησηΔιαγραφή