Πέμπτη 7 Ιουλίου 2016

εδώ και όχι αλλού

έψαξα ένα βιβλίο στις κούτες αλλά δεν το βρήκα, η βιβλιοθήκη είναι απέναντι μου ακόμα λυμένη, ασύνδετα κομμάτια
ήθελα να διαβάσω κάποιες γραμμές, κάποιες λέξεις που μπορεί να με βοηθούσαν
γράφω εδώ για να μην γράψω αλλού..
η σκέψη της Τέλειας Ημέρας απασχολεί τελευταία το μυαλό μου, το πως μπορούμε να οδηγηθούμε εκεί, πως θα ήταν.. πόσο διαφέρει το δικό μου ιδανικό από το δικό σου και τι θα γινόταν όταν επιστρέφαμε στην καθημερινότητα

Παρασκευή 1 Ιουλίου 2016

βλέπω μια ταινία και σε θυμήθηκα, πάντα γυρνάω στα ίδια πράγματα, ίσως επειδή απλά είμαι ο ίδιος άνθρωπος, οι πιο αληθινές μας στιγμές εξακολουθούν να είναι αυτές που περνάω μακρυά σου, κάνοντας κάτι άσχετο και να σε σκέφτομαι