Πέμπτη 1 Φεβρουαρίου 2018

ανάμεσα

στιγμές ανάμεσα στις στιγμές, τις τελευταίες δυο μέρες η απουσία σου για κάποιον λόγο είναι πιο έντονη από οτι συνήθως, τριγυρνάω διαρκώς μέσα στις αναμνήσεις μας, στις κοινές μας στιγμές, μου εμφανίζονται άλλες καινούριες που δεν ζήσαμε αλλά θα μπορούσαμε να είχαμε ζήσει.. έχω κολήσει με εκείνη την νυχτερινή μας βόλτα μετά την δουλειά στην γέφυρα, την περίεργη εκείνη νύχτα που φυσούσε και ψιχάλισε για λίγο, σου ανέβασα κανα δυο φορές την κουκούλα της ζακέτας σου αλλά ο αέρας στην έριχνε, δεν στην ανέβασα ξανά όταν συνειδητοποίησα πως προτιμούσες να βρέχεσαι
πριν μια βδομάδα έσπασες την σιωπή σου με μια εικόνα, μου έστειλες κάτι που ήταν δικό μας και από τότε κάθε φορά που μπαίνω στο ίντερνετ από το κινητό περιμένω να δω μήπως έστειλες κάτι καινούριο, αναρωτιέμαι αν υπάρχουν οι λέξεις που θα μπορούσαν να σε κάνουν να επιστρέψεις, δεν θέλω να σε ξεχασω
άσχετο 1: βλέπω κάτι αρχαίες σειρές του μέγκα
άσχετο 2: αγόρασα ένα σχοινάκι γιατί το youtube με έπεισε πως είναι η καλύτερη γυμναστική :P