τελευταία ότι βιβλίο διαβάζω, το διαβάζω αποσπασματικά, δέκα λεπτά την μια φορά, είκοσι λεπτά την άλλη, μία ώρα την παράλλη.. συνήθως περιμένοντας κάτι άλλο να τελειώσει, έχω καιρό να πάρω ένα βιβλίο και να το διαβάσω από την αρχή μέχρι το τέλος μονοκοπανιά (lol τι λέξη.. μονοκοπανιά:Ρ)
αυτός ο τρόπος διαβάσματος έχει διάφορες επιπτώσεις τις οποίες βαριέμαι να εξηγήσω αλλά είναι εύοκολο να φανταστεί κανείς, εξαρτάται βέβαιο και από το είδος του βιβλίου
κάτι άλλο που παρατήρησα είναι πως έπιασα ένα βιβλίο προχθές που είχα διαβάσει πριν κανένα χρόνο, το άνοιξα σε μια τυχαία σελίδα και ήταν σαν να το διάβαζα για πρώτη φορά δεν είχα ιδέα τι γινόταν.. κρίμα.. anw ένα τυχαίο και μικρό ποστ..

πάντα κάτι λείπει..
έχω απομακρυνθεί από το γράψιμο αλλά ακόμα πιστεύω πως μέσα από αυτό θα σωθώ ή τουλάχιστον θα έρθω πιο κοντά, στο μυαλό μου υπάρχουν ιδέες αλλά μου λείπει ο χρόνος και ο τρόπος, το σύστημα, η υπομονή.. ίσως η θέληση
παλιά πίστευα πως μπορούσα να έρθω πιο κοντά σε αυτά που ήθελα να ζήσω αν τα έγραφα
τώρα δεν ξέρω
πιο μακρυά η πιο κοντά
τα πράγματα είναι εκεί που είναι
η μνήμη.. αυτοι οι καταραμένοι δρόμοι, θα ήθελα να γράψω για να τους περπατήσει κάποιος άλλος
κάποιος άλλος να θυμάται, αν είναι αυτός δεν θα είμαι εγώ

Sons of Anarchy

η σειρά που βλέπω τώρα τελευταία, είμαι στα μισά της πρώτης σαιζόν
δεν μπορώ να πω πως είναι από τις καλύτερες που έχω δει ποτέ μου αλλά είναι αρκετά καλή, τουλάχιστον μου κράτησε το ενδιαφέρον και την βλέπω ακόμα
το μόνο κακό με αυτήν την σειρά είναι οτι με κάνει να θέλω να κάνω κάποια πράγματα όχι και τόσο καλά:Ρ anw..
περιμένω την επιστροφή του Breaking Bad πως και πως..

βλέπω όπως πάντα βίντεο στο ΥΤ σχετικά με το φαγητό και κάποιες εικόνες άρχισαν να έρχονται στο μυαλό μου από την Κύπρο, ίσως γιατί έβλεπα τον Ramsay και η κύπρος είχε τόσους Αγγλους τουρίστες, δεν ξέρω..
τον τελευταίο καιρό θέλω να πάω πολύ, όταν είχα λεφτά δεν είχα χρόνο και τώρα που θα έχω λίγο χρόνο (μάλλον) δεν θα έχω λεφτά..
τα πράγματα υπάρχουν και χωρίς εμάς και αυτό είναι σκληρό
δεν θέλω τα όνειρα μου να είναι σαν όλων των άλλων και όμως πιθανόν να είναι
μη ρεαλιστικά και εγωιστικά
τι μπορεί να είναι αυτό που θα με κάνει να ξεχωρίσω από τον σωρό; πέρα από το οτι είμαι εγώ; γιατί εγώ και όχι οι άλλοι; ποια είναι η παραπάνω γνώση που κατέχω; δεν υπάρχουν καθησυχαστικές απαντήσεις, μόνο η πορεία θα δείξει
αν πετύχω πέτυχα
αν αποτύχω; κάποιος θα έλεγε τουλάχιστον δοκίμασες.. αλλά εγώ δεν ξέρω τι θα πω