μια περίεργη αίσθηση, μαυρίλας και κατάθλιψης, μοναξιάς, άκουγα ένα τραγούδι και σχεδόν κόντεψα να βάλω τα κλάματα χωρίς στην ουσία να υπάρχει  κάποιος λόγος
(πως ορίζεται ο λόγος για κάτι τέτοιο είναι άλλο θέμα)
οι γιορτές από τότε που έπαψα να είμαι παιδί έχασαν το νόημα τους, και από τότε που σταμάτησα να δουλεύω για άλλους και να τις περιμένω για να ξεκουραστώ έχασαν και ότιδηποτε άλλο τους είχε απομείνει
σε λίγες μέρες άλλος ένας χρόνος θα φύγει και νοίωθω πως δεν έχω καταφέρει τίποτα, όχι ότι έχω ορίσει κάτι σαν στόχο, υποθέτω όμως πως αν είχα καταφέρει κάτι θα το είχα καταλάβει
τεσπα, μια συνηθισμένη μαυρίλα που θα περάσει