είχα γράψει σε μια προηγούμενη ανάρτηση, πως θα προσπαθούσα να είμαι περισσότερο δημιουργικός στο μαγαζί από όσο ήμουν την προηγούμενη χρονιά, σε έναν βαθμό το έχω καταφέρει αν και προέκυψαν δυσκολίες τις οποίες δεν είχα υπολογίσει (δεν θα μπορούσα) όχι στον βαθμό που θα ήθελα αλλά σε ικανοποιητικό..
από την μία υπάρχουν τόσες ιδέες που θα ήθελα να δοκιμάσω και από την άλλη ο χρόνος και το χρήμα που πρέπει να επενδύσεις, οι τεχνικές δυσκολίες, ο φόβος της αποτυχίας (αν και αν δεν δοκιμάσεις δεν μπορείς να ξέρεις, όπως η ζωή μας έχει δείξει:Ρ) ο φόβος πως ίσως δεν ταιριάζουν στο κονσεπτ του μαγαζιού..
πάντα είχα τον φόβο των ονομάτων αν και ίσως δεν είναι η κατάλληλη λέξη ο φόβος, τον σεβασμό ίσως στο όνομα, αν κάτι λέγεται έτσι τότε έτσι πρέπει και να είναι..
άλλο συναίσθημα είναι και πάλι αυτό της ατελείωτης αναμονής, συνέχεια στην αναμονή να γίνει κάτι, λες και θα υπάρξει μια στιγμή που θα γίνει κάτι τρανταχτό και η λέξη προορισμός θα εμφανιστεί από το πουθενά για να με ειδοποιήσει πως έφτασα, πως είμαι επιτέλους εκεί! ξέρω πως δεν ισχύει αλλά δεν μπορώ να με πείσω να βγω από αυτην την αναμονή και να επικεντρωθώ στους μικρούς προορισμούς που φτάνω ανά καιρούς
ο χρόνος θα δείξει, ελπίζω στο τέλος να νικήσουμε! (πάλι αυτό το τέλος.. δεν θα μάθω ποτέ:Ρ)