βλέπω τον τελευταίο καιρό Seinfeld μια αρχαία αμερικάνικη sitcom, πριν από το how i met your mother, πριν από τα Φιλαράκια, ήταν αυτό :Ρ
έχω πάρει το καινούριο μυθιστόρημα του Έκο Φύλλο μηδέν αλλά δεν το έχω ξεκινησει ακόμα, είναι μόνο 242 σελίδες.. υπερβολικά μικρό.. φοβάμαι πως δεν θα το χορτάσω, στο ξεφύλισμα διάβασα κάποιες γραμμές που αν και άγνωστες ήταν τόσο οικείες, το να αναγνωρίζεις στις λέξει τον λόγο ενός αγαπημένου συγγραφέα είναι ωραίο συναίσθημα, κάπως σαν να επιστρέφεις κάπου που ανήκεις

Ας ειν' καλά το γινάτι σου-Δημήτρης Χορν (ξανά)

δεύτερη φορά που ποστάρω το τραγούδι αυτό εδώ μέσα!
έτυχε να δω όμως το αλίμονο στους νέους και θυμήθηκα πόσο μου αρέσει αυτό το τραγούδι :) αν και πάντα κάνω λάθως στους στίχους όταν το σιγομουρμουρίζω..

το σημερινό doodle στο google ήτανε για μία σεισμολόγο και γεωφυσικό, δεν είχα ξανακούσει το όνομα της (Inge Lehmann) και από περιέργεια μπήκα στην wikipedia για να μάθω περισσότερα, αυτό ήταν τα περισσότερα.

κάτι που μου έκανε εντύπωση διαβάζοντας το σχετικό λήμμα ήτανε οτι αυτή η γυναίκα γεννήθηκε το 1888 και πέθανε το 1993, έζησε 104 χρόνια.. άρχισα να σκέφτομαι πόσο πολύ είδε τον κόσμο να αλλάζει μέσα σε αυτά τα χρόνια, πόσο απίστευτα διαφορετικός ήτανε ο κόσμος στον οποίο γεννήθηκε από αυτόν στον οποίο πέθανε

λίγο αργότερα σε μία σελίδα βρήκα κάτι εικονογραφήσεις από τις αρχές του 20ου αιώνα, για το πως φαντάζονταν μια εισβολή από εξωγήινους

και οι δύο αυτές ιστορίες σαν να συνδέθηκαν μέσα μου
η Lehmann γεννήθηκε το 1888 και εγώ το 1985 αν ζούσα όσο έζησε αυτή.. πόσο διαφορετικά θα έμοιαζαν όλα όταν θα πέθαινα, ίσως σχεδόν ξένα.
αναρωτιέμαι γιατί πάντα οι εξωγήινοι έρχονται από τον Άρη :Ρ
 

απλά μια φωτογραφία