πέρασε μάλλον ο καιρός και άρχισα πάλι να νιώθω την απουσία σου έντονα, τα πράγματα έχουν αλλάξει και δεν νιώθω όπως ένιωθα, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν μου λείπει αυτό που είχαμε..
υπάρχει μια εικόνα που επανέρχεται στο μυαλό μου, δεν ξέρω αν την έχω περιγράψει ποτέ εδώ, σε εσένα πάντως δεν το είχα αναφέρει
ήτανε ένα απόγευμα του χειμώνα, σκοτείνιαζε νωρίς.. και είχες περάσει από το μαγαζί για βόλτα, έφυγες πριν το κλείσιμο και όπως έβγαινες από την πόρτα κούμπωσες το μπουφάν σου και ανέβασες την κουκούλα σου και ήσουν κάπως πολύ γλυκιά, είχα σκεφτεί τότε, τι ωραία που θα ήταν αν μια νύχτα φεύγαμε μαζί και κάναμε αυτήν την διαδρομή παρέα, έγινε.. και ελπίζω να είχα αναγνωρίσει τότε πως έγινε, πως η μαγική στιγμή μου συνέβη :)
ετοιμάζω κάτι καινούριο και θα ήθελα να είσαι εδώ για να μοιραστώ όλη την πορεία μαζί σου, όπως και στο παρελθόν, να κάνουμε σχέδια και να σου λέω τις ελπίδες και τους φόβους μου, δεν θα σαι.. και θα δεις μόνο το αποτέλεσμα