isle of death

υπάρχει ένα αρχείο στον φάκελο word με τα διάφορα κείμενα μου, που ανοίγω εδώ και δυο μέρες, το κρατάω ανοιχτό, θέλω να γράψω αλλά ούτε που το διαβάζω, σχεδόν σαν να το φοβάμαι.. ακόμα το έχω ανοιχτό..
είμαστε κλειστά εδώ και μια βδομάδα περίπου λόγω ιού.. ποιος μπορούσε να σκεφτεί ποτέ κάτι τέτοιο; σουρεαλιστικό.. σχεδόν αδύνατον να το συνειδητοποιήσεις
είδα το castlevania season 3, διάβασα το Vagabond, ένα μάνγκα με την ιστορία του Miyamoto musashi, ξεκίνησα την 5h σαιζόν Better cal Saul και ξαναθυμήθηκα τον παρακάτω πίνακα

σου φτιάχνει την διάθεση.. :P όταν ήμουν μικρότερος, και το ίντερνετ δεν ήταν όπως τώρα και οι πληροφορίες ήταν περιορισμένες (τουλάχιστον στον τρόπο με τον οποίο μπορούσες να τις βρεις) όταν είχα δει αυτόν τον πίνακα, χωρίς να ξέρω ποιος τον ζωγράφισε, χωρίς να ξέρω τι απεικονίζει, πίστεψα πως έδειχνε κάτι αληθινό, υπήρχε μια εποχή που ο μύθος μπορούσε να μείνει μύθος και μου λείπει που την έχω ξεπεράσει

μαγείρεψα, έπαιξα playstation αλλά έχω βαρεθεί, θέλω να επιστρέψω στην δουλειά..

creep

ήρθε μία κοπέλα σήμερα στο μαγαζί και σου έμοιαζε, τα φωτεινά σου μάτια.. την κοιτούσα, σαν να κοιτούσα εσένα και σχεδόν μου έκανε εντύπωση πως δεν ήσουν εσύ, το παθαίνω κάποιες φορές, δεν ξέρω αν συμβαίνει και σε άλλους, να αποδίδω ιδιότητες σε ανθρώπους μόνο και μόνο επειδή μέσα μου για κάποιο λόγω τους έχω συνδέσει με κάποιους άλλους, γιατί βρήκα πως κάτι έχουν κοινό για εμένα
δεν ήμουν creepy, τουλάχιστον έτσι πιστεύω :P
σήμερα τελείωσα σχετικά νωρίς και ήθελα να κατέβω προς Αριστοτέλους να πάρω ένα βιβλίο κόμικ αλλά όταν ήρθε η ώρα να φύγω από την δουλειά, τελικά επέλεξα να πάω στο σπίτι, έπεισα τον εαυτό μου οτι δεν θα είχα αρκετή ώρα μέχρι να κλείσουν τα μαγαζιά, να πάω.. να ψάξω με την ησυχία μου..