και τώρα η συνέχεια..
ένοιωθα τόσο κοντά στην απόφαση, στο ότι έπρεπε να παρθεί
κάθε φορά που το συζητάω με κάποιον νοιώθω περισσότερο σίγουρος και έτοιμος να το αποκαλύψω και να τελειώνω, οι συνέπειες δεν με απασχολούν αλλά όταν περνάει η επήρεια της κουβέντας μένω με αυτό που μάλλον είναι πιο κοντά στην αλήθεια
την πραγματικότητα
ακόμα το σκέφτομαι, περισσότερο από ότι πριν
εχθές όπως επέστρεφα στο σπίτι κοιτούσα τα διάφορα μπαράκια και σκεφτόμουν ποιο θα ήτανε το ιδανικό για την περίσταση
κοιτούσα μέσα και μας φανταζόμουν να καθόμαστε και να μιλάμε
αυτές οι σκέψεις θα με καταστρέψουν, από που γεννήθηκαν όλα αυτά; ποια είναι εκείνη η αρχική στιγμή;
και απο την αρχική στιγμή πάμε στην τελική, την σκέψη εκείνη, την εικόνα που με κάνει να σταματάω
όταν έρθει το τέλος, όταν με αφήσει κομμάτια
για αυτήν την τελευταία σκέψη είμαι πιο σίγουρος από ότιδήποτε
ότι και αν γίνει δεν θα έχει διάρκεια
μπορεί να είναι δικαιολογίες για να μην προσπαθήσω αλλά μπορεί και όχι
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αν κατάλαβα καλά σκέφτεσαι να μιλήσεις σε Εκείνη ε? Αν και δεν γνωρίζω γενικά όλες τις λεπτόμερειες οπότε δεν μπορώ να εκφέρω και γνώμη, εγώ θα έλεγα να της μιλούσες..
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο κάτω-κάτω δεν έχεις τίποτα να χάσεις, και τουλάχιστον θα σταματήσεις να βασανίζεσαι με την σκέψη τί θα πει κλπ.. Ίσως σε βοηθήσει και να βάλεις ένα τέλος.. Βέβαια ωραία τα λόγια, όταν είσαι έξω απο το χορό μιλάς μια χαρά.. Καταλαβαίνω ότι θα είναι δύσκολο..
Καλύτερα να μην το πολυσκεφτεσαι και πολυαναλύεις γιατί όσο το κάνεις τόσο λιγότερο θα θες να της μιλήσεις...
GO! commentator GO!
ΑπάντησηΔιαγραφήο τολμών νικά!
@Κέβιν, συμφωνώ απόλυτα, όσο σκέφτεσαι, τόσο δεν κάνεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι πιστεψέ με, η κατάληξη με την Απορία είναι πιο βάναυση από οτιδήποτε καταλήξετε μετά τον Διάλογο!
Ή ταν ή επι τας, πάλι θα λυτρωθείς.
lol πολύ πατριωτικά το πήρατε το θέμα :) πήρα την απόφαση μου και δεν θα πω τίποτα.. πλάκα κάνω, ίσως πω ίσως δεν πω.. δεν έχω ιδέα.. gmt
ΑπάντησηΔιαγραφήπάντως δεν υπάρχει ελπίδα να μην το σκέφτομαι και να μην το αναλύω γιατί έτσι είμαι φτιαγμένος..
εχεις γράψει παλιότερα οτι δεν πρεπει να πεις τιποτα. βασίζεται σε γεγονότα αυτή η άποψη ή είναι απλά φοβίες?
ΑπάντησηΔιαγραφήγεγονότα και φοβίες, όλα μου λένε οτι πρέπει να το ξεπεράσω όλο αυτό, δεν είναι η ιστορία που πρέπει να ζήσω, απλά το συναίσθημα αγνοεί την λογική και θέλει τα δικά του
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι η λογική που σε εμποδίζει(η δική σου), γι'αυτό σου λέμε να μην το σκέφτεσαι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ λέω να κάνεις ότι σου έρθει εκείνη τη στιγμή, μόλις τη δεις. Όσο το συζητάς και το αναλύεις και το σκέφτεσαι, ετοιμάζεις όλη τη συζητηση που θέλεις να κάνεις με εκείνη στο μυαλό σου αλλά τελικά μένει μόνο εκεί. Αν νιώσεις ότι θέλεις να μιλήσεις, θα μιλήσεις. Ό,τι και να σου πουμε εμείς, αν δεν το πάρεις απόφαση μόνο σου, θα ναι απλές γραμματοσειρές.
ΑπάντησηΔιαγραφήmafalda το κακό είναι οτι την βλέπω συνέχεια, δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη στιγμή.. όλες είναι στιγμές, κατάλληλες ακατάλληλες μπερδεμένες χαρούμενες θλιμμένες, στιγμές αληθινές και ψεύτικες.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι ναι έτσι όπως το λές γίνεται και θα γίνει, είναι κάτι που πρέπει να αποφασίσω