το soundtrack της νύχτας

αυτό το τραγούδι έπαιζε όταν μπήκα στο ταξί, επιστρέφοντας στο σπίτι, hotel california
όταν το άκουσα είπα, βρήκα τι θα βάλω σήμερα στο ποστ, αυτή είναι η μουσική της σημερινής βραδιάς
κάθε φορά που τελειώνει κάτι, μία έξοδος.. η δουλειά ή οτιδήποτε άλλο κάθομαι στον δρόμο της επιστροφής σιωπηλός και σκεφτικός, ρουφάω τα γεγονότα της ημέρας, τα συναισθήματα τις εικόνες και τα αφήνω μέσα μου να καθήσουν, ξέρω πως από αυτά θα γεννηθεί κάτι.
η σημερινή νύχτα ήταν πραγματικά πολύ ενδιαφέρουσα, όταν ξεκίνησε με το μήνυμα, είχα μια πολύ διαφορετική ιδέα για το πως θα εξελίσσονταν τα πράγματα
θα πηγαίναμε κάπου εγώ και Εκείνη, θα πίναμε θα μιλούσαμε θα γελούσαμε και θα φεύγαμε έχοντας ζήσει ο καθένας κάτι πολύ διαφορετικό από αυτό που έζησε ο άλλος, μια τυπική έξοδός μας δηλαδή.
τα πράγματα άλλαξαν όταν αποφάσισα να προσκαλέσω και μια κοινή μας γνωστή..
πως μου ήρθε αυτό; τελείως αντίθετο με αυτό που φυσιολογικά θα ήθελα, να την έχω αποκλειστικά δική μου χωρίς τρίτους..
το έκανα όμως και αποδείχθηκε σοφή απόφαση
είχαμε τον δικό μας χρόνο μέχρι να έρθει η άλλη κοπέλα και όταν ήρθε, με έκανε να είμαι πιο χαλαρός και να φύγει η ένταση που νοιώθω όταν είμαι μόνος με Εκείνη. Εκείνες τις στιγμές μιλάω για διάφορα και άσχετα, για τα πάντα εκτός από αυτό που με τρώει πραγματικά και όταν ήρθε εκείνη(όχι Εκείνη) μπόρεσα να είμαι αληθινός γιατί μαζί της δεν χρειαζόταν να αποφεύγω πια εκείνο το θέμα αλλά να συζητήσω πραγματικά για άλλα πράγματα, έξω από τον μικρό μου κόσμο
σε κάποια φάση Εκείνη έπρεπε να φύγει και έτσι έμεινα εγώ με την γνωστή μας, τότε άρχισε και το πιο ενδιαφέρον μέρος της βραδιάς, δεν ξέρω(και ακόμα απορώ) γιατί έδειξα τόση εμπιστοσύνη.. ίσως φταίνε οι μπύρες, ίσως ήταν η ανάγκη αλλά της ανοίχτηκα και της είπα όσα νοιώθω για Εκείνη, αυτά που μπορεί να φαίνονται ξεκάθαρα αλλά δεν είναι
από ότι κατάλαβα και μου είπε το υποψιαζόταν
στο τέλος της κουβέντας και αφού είχαμε αφήσει το θέμα αυτό από ώρα και εκείνη μου μίλησε για δικά της και μου χάρισε με την σειρά της την εμπιστοσύνη της, ένοιωσα πως κέρδισα μία φίλη
ίσως είναι νωρίς ακόμα να το πω αλλά δεν μπορώ να την σκέφτομαι πια σαν μια γνωστή μετά από όλα αυτά
πόσο μπορεί να αλλάξει μία συζήτηση τις σχέσεις των ανθρώπων, την ρώτησα πως θα την δω αύριο στα μάτια
θα είναι σαν να την βλέπω για πρώτη φορά και σαν να με βλέπει για πρώτη φορά
οι αρχικές μου προσδοκίες ήταν άλλες, αφορούσαν όλες Εκείνη
αλλά αυτά που έγιναν με άφησαν περισσότερο ικανοποιημένο και γεμάτο
να ανακαλύπτεις έναν άνθρωπο με τον οποίο μπορείς να συνδεθείς πραγματικά μετά από μια πολύ σύντομη γνωριμία, μοιάζει σχεδόν μαγικό
ήταν κάτι που χρειαζόμουν
ο Τζούμπεη κάθεται στο μπαλκόνι και κοιτάει κάτω στον δρόμο, δεν έχει ιδέα οτι μιλήσαμε σήμερα για αυτόν.. είναι ένα μικρό διάσημο γατάκι!

p.s ακόμα να διαβάσει το βιβλίο που της έδωσα...