ένας τίτλος που από παλιά ήταν κρατημένος για διάφορα αρχεία word, που περιείχαν διάφορα, διάφορα που δεν ταίριαζαν σε κάτι συγκεκριμένο. αν και με τον καιρό αυτά τα διάφορα κατέληγαν να γίνονται κάτι πιο συγκεκριμένο, να αποκτούν μια κάποια συνοχή
οι σκέψεις καταλήγουν πάντα σε σημεία μάλλον, anw..
σκέψεις που τριγυρνάν στο μυαλό μου για μελλοντικές (όπως πάντα) ιστορίες
η απάντηση σε κάτι που αφορά το παρόν και το μέλλον, βρίσκεται στο παρελθόν
κάποιοι ψάχνουν κάτι σημαντικό και δεν μπορούν να το βρουν, εμφανίζεται κάποιος από το παρελθόν και τους λέει πως όταν ήταν νέος είχε συναντήσει κάποιον μυστηριώδη άντρα, αυτόν που ψάχνουν, οι πληροφορίες που τους δίνει βοηθάνε
εκείνος είναι κρυμμένος στο παρελθόν
ένα ερώτημα..
μπορείς να αφήσεις ένα μήνυμα για το μακρινό μέλλον, μπορεί να είναι δύσκολο αλλά μπορεί να γίνει, το να στείλεις ένα μήνυμα όμως στο παρελθόν είναι αδύνατον
πως μπορεί κάποιος στο παρελθόν να δει ένα σημάδι που αφήνεις εσύ στο σήμερα;
ένα μήνυμα στο 2000 π.χ
σε αυτήν την ιστορία δεν μπορούν να υπάρξουν χρονομηχανές, κάτι στην γη ή στον ουρανό πρέπει να είναι η απάντηση
η σκέψη αυτή μου έχει γεννηθεί από πολύ παλιά διαβάζοντας ένα βιβλίο με εβραϊκούς μύθους νομίζω, κάτι για κάποιον βασιλιά, τον Σολομώντα; δεν θυμάμαι, ήθελε να στείλει ένα μήνυμα σε κάποιον μελλοντικό απόγονο του; κάτι σε σχέση με τον σταυρό που σταυρώθηκε ο χριστός, ήταν από το ξύλο ενός δέντρου που υπήρχε στον κήπο της Εδέμ, κάτι με μια γέφυρα, μπερδεμένα τα πράγματα αλλά ο Σολομώντας (αν ήταν αυτός) ήθελε να στείλει ένα μήνυμα στο μακρινό μέλλον και το κατάφερε, εγώ τότε σκέφτηκα πως θα μπορούσαν να στείλουν κάποιοι ένα μήνυμα σε εκείνον
ένα μυστικό
κάποιοι γνωρίζουν ένα μυστικό, κάποιος άλλος τυχαία αποκτάει γνώση σχετικά με το μυστικό αυτό, προσπαθεί να το πει αλλά ή το λέει σε λάθος ανθρώπους και το μυστικό παραμένει μυστικό, ή δεν τον πιστεύουν
αν το μυστικό αποκαλυπτόταν θα σώζονταν, όπως επίσης και αν τον πίστευαν
η εικόνα πάνω απεικονίζει τον πύργο της Βαβέλ, ποια η σχέση; κάποια θα υπάρχει
αν πίστευα στον θεό θα ζήλευα την πίστη τους, τόσο σίγουροι ήταν πως υπάρχει που έφτιαξαν έναν πύργο για να τον πλησιάσουν
*ok τώρα έψαξα στην γουίκι για τον πύργο και δεν τον έφτιαξαν για να τον πλησιάσουν αλλά ακόμα και έτσι..
όταν όλα τελειώσουν.. τίποτα δεν θα σημαίνει τίποτα
παλεύουμε για το εφήμερο που μοιάζει παντοτινό στις σύντομες ζωές μας
περίεργο πόσο κάποιες στιγμές μοιάζουν με άλλες, σε κάνουν να πιστέψεις πως μπορεί να είναι οι άλλες αλλά σαν τα deja vu, όταν σου τύχει ένα από αυτά που νομίζεις πως ξέρεις και την συνέχεια ποτέ δεν γίνεται αυτό που περιμένεις
