gesta

τις τελευταίες μέρες στην δουλειά ακούω συνέχεια αυτό το τραγούδι και μου κόλλησε, με αποτέλεσμα να το ακούω και εκτός! αγόρασα ένα βιβλίο, αλλά ακόμα δεν κατάφερα να διαβάσω ούτε δέκα σελίδες, το μόνο που μπορώ να κάνω όταν επιστρέφω από την δουλειά είναι να δω fraisier και μια φορά την βδομάδα dexter, house και the big bang theory, τα γράμματα είναι πολύ μικρά ή μήπως μου φαίνονται εμένα μικρά; η γραμματοσειρά έχει μέγεθος κανονικό όπως λέει ο blogger..
πόσες πολλές λέξεις περιέχουν μέσα το γράμμα Γ και με παιδεύουν επειδή ο jubei ξεκόλλησε το πλήκτρο από το πληκτρολόγιο.. τέσπα.. είχα μια περίεργη επιθυμία σήμερα, όπως επέστρεφα με το ταξί.. (τι περίεργη διαδρομή.. εγώ και Εκείνη στο ίδιο ταξί να επιστρέφουμε από την δουλειά, Εκείνη να σκέφτεται ποιος ξέρει τι και εγώ τρόπους για να την ξεπεράσω, surreal surreal.. αν και όχι nice)  η περίεργη επιθυμία μου λοιπόν ήταν να μιλήσω με ένα πρόσωπο από το παρελθόν μου μια παλιά μου φίλη που αποξένωσα γιατί τότε ένοιωθα πως ήταν το σωστό, να την πάρω και να της πω τί όμως; Γειά! σε θυμήθηκα έτσι ξαφνικά γιατί έχω ανάγκη να απασχολώ το μυαλό μου; anw δεν θα το κάνω..
τραγικό χτύπημα της μοίρας! προσπάθησα εχθές να ανοίξω κάτι παλιά αρχεία μου με ιστορίες και δεν μπορώ να θυμηθώ τον κωδικό που έχω βάλει.. έβαλα ότι μου ήρθε στο μυαλό, ότι παλιούς και νέους κωδικούς θυμόμουν αλλά τίποτα.. τι κάνω τώρα; απλά το αγνοώ και έχω την παράλογη ελπίδα πως την επόμενη φορά κάποιος από αυτούς τους κωδικούς θα ανοίξει το αρχείο.. σε κάτι τέτοιες στιγμές, ελπίδες πιστεύω πως βρίσκεται ο αληθινός εαυτός μου και δεν μπορώ να πω πως με ενθουσιάζει αυτό που βλέπω. είναι αργά και θα έπρεπε να κοιμάμαι αλλά.. δεν ξέρω, αν κοιμηθώ θα ξημερώσει και θα έρθει άλλη μια μέρα, ας μέναμε στο τώρα. μετέωροι..