πήγα σήμερα με μια παλιά μου συνάδελφο στο μαγαζί που δουλεύει τώρα και δούλευε ακόμα ένα παιδί που κάποτε δουλεύαμε μαζί, αν και κάπως περίεργο ένιωσα να μου λείπει το να δουλεύεις μαζί με άλλους, να κλείνεις την νύχτα και μετά τις δουλειές να πίνεις και να συζητάς, ξέρω πως το βλέπω ιδανικά τώρα από απόσταση και όταν όντως γινόταν το μόνο που ήθελες ήταν να τελειώσεις μιά ώρα νωρίτερα και να σηκωθείς να φύγεις.. απλά το ένιωσα και μου φάνηκε κάπως, αν χάσω αυτό που έχω τώρα θα μου λείπει να βγάζω τα σκουπίδια χωρίς να τα σέρνω στο πεζοδρόμιο και να τα πετάω στον κάδο, να κλείνω τα φώτα.. και ποιος ξέρει τι άλλο περίεργο!