μου κάνει εντύπωση κάποιες φορές το πού; μπορεί να βρεθεί η γαλήνη, εντύπωση γιατί την βρίσκω στις πιο ασυνήθιστες, απίθανες, άσχετες στιγμές (πολλές λέξεις μου έρχονται χωρίς καμιά να ταιριάζει απόλυτα)
σε μια μέση κατάσταση, χαμένη ή και χωμένη ανάμεσα στο τίποτα και το κάτι, στο σήμερα και το αύριο, τότε που μπορεί να μην γίνεται κάτι αλλά δεν υπάρχει η ανάγκη να γίνει κιόλας
τις ανάγκες που σε πιέζουν απέξω τις βρίσκω πιο δύσκολα αντιμετωπίσιμες από τις εσωτερικές, τουλάχιστον στην παρούσα φάση

στην υπόλοιπη επικαιρότητα.. μια φράση από ένα τραγούδι έχει κολλήσει στο μυαλό μου και την σιγομουρμουρίζω συνεχώς, ψάχνω το κρυφό της νόημα σε σχέση με μένα, πέρα από το προφανές λεκτικό