σήμερα ένιωσα πως είμαι ξένος.. πως σου είμαι ξένος, πως είμαι ξένος στην πραγματική σου ζωή, αυτήν που υπάρχει για τον έξω κόσμο και όχι την φυσαλίδα που συγκρατούμε στις συνομιλίες μας και στις βλακίες μας, ένα παράταιρο κομάτι που δεν κολλάει πουθενά, ήταν σκληρό, όπως κάθε τέτοιου είδους συνειδητοποίηση
είσαι στο νοσοκομείο και έρχομαι κάθε μέρα, δεν κολλάω και πολύ αλλά έρχομαι, σε είδα να κοιμάσαι και σου κράτησα το χέρι για να κάνουμε βόλτα, μου έκανε εντύπωση που χρησιμοποιώντας διάφορες φράσεις που για εμάς έχουν άλλη σημασία και εκφράσεις του προσώπου σου και ματιές προσπάθησες να συνδεθούμε και να επικοινωνήσουμε ανάμεσα στους άλλους, αναρωτήθηκα γιατί να το κάνεις αυτό τέτοιες στιγμές..
τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι τραγικά αλλά την γλίτωσες σχετικά ελαφρά, αναρωτιέμαι αν πρέπει να έρθω αύριο.. το θέλω αλλά δεν ξέρω αν πρέπει..
είσαι στο νοσοκομείο και έρχομαι κάθε μέρα, δεν κολλάω και πολύ αλλά έρχομαι, σε είδα να κοιμάσαι και σου κράτησα το χέρι για να κάνουμε βόλτα, μου έκανε εντύπωση που χρησιμοποιώντας διάφορες φράσεις που για εμάς έχουν άλλη σημασία και εκφράσεις του προσώπου σου και ματιές προσπάθησες να συνδεθούμε και να επικοινωνήσουμε ανάμεσα στους άλλους, αναρωτήθηκα γιατί να το κάνεις αυτό τέτοιες στιγμές..
τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι τραγικά αλλά την γλίτωσες σχετικά ελαφρά, αναρωτιέμαι αν πρέπει να έρθω αύριο.. το θέλω αλλά δεν ξέρω αν πρέπει..
χμμ σκληρό ακούγεται όντως, καταλαβαίνω τι εννοείς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠεραστικά της ρε συ..
Νομίζω πως αν θες να πηγαίνεις να τη βλέπεις τότε να πηγαίνεις. Εγώ νομίζω πως αν ήμουν στο νοσοκομείο θα ήθελα να έρχεται κόσμος, να υπάρχουν άνθρωποι που το θεωρουν απαραίτητο να βλέπουν κάθε μέρα αν είμαι καλύτερα.
Τώρα σκέφτηκα το άλλο: ο εκείνος της υπάρχει ακόμα στο πλάνο; Γιατί αν υπάρχει δε φαντάζομαι να σου είναι ό,τι πιο εύκολο να τον βλέπεις εκεί συνέχεια.
με έπιασε ένας παράλογος φόβος πως όλα θα τελειώσουν (όλα, λες και υπάρχει τπτ.. τέσπα αυτό το ελάχιστο) και εγώ για αυτό πηγαίνω, το ίδιο θα ήθελα και εγώ.. στην αρχή σκέφτηκα πως ίσως φανεί περίεργο στους άλλους αλλά μετά είπα δεν μπιπ.. αν δεν είμαι τώρα εκεί, πότε θα είμαι; εξάλου έτσι νιώθω οπότε γιατί να περιορίζω τον εαυτό μου; όσον αφορά το άλλο και τον Άλλο, δεν τον πέτυχα ούτε μια φορά, ίσως τύχη ή ίσως είναι τόσο μαλάκας (μακάρι να είναι το δεύτερο για να μην νιώθω τύψεις για τις σκέψεις μου :P) θα είναι περαστικά!!
Διαγραφήαχ κι εγώ ελπίζω να είναι μαλάκας και να το καταλάβει Εκείνη με αυτή την αφορμή και γενικά να πάθει awakening και να συνειδητοποιήσει ότι είσαι ο άντρας της ζωής της <3
ΔιαγραφήΑλλά ντάξει και να μη γίνει αυτό, πάλι περαστικά θα είναι ;)
εγώ πάλι είμαι περίεργη, άμα πάω στο νοσοκομείο να μην έρθει κανένας να με δει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά να μου στέλνετε sms και mail να μην νιώθω μοναχούλι :)
όντως περίεργη!! :P
Διαγραφή