Σταφύλια στην Zero

μετά τον θόρυβο η σιωπή

δεν υπήρχε τίποτα, μόνο ονόματα.. κανένα άλλο στοιχείο
μιλούσαμε και γνωρίζαμε ο ένας τον άλλον, τι όμορφες που είναι πάντα οι πρώτες ημέρες, αυτές που γνωρίζεις έναν καινούριο άνθρωπο, μαθαίνεις για την ζωή του τα ενδιαφέροντα του, τις ανησυχίες και τα όνειρα, όλα είναι καινούρια
μπροστά σας υπάρχει το μέλλον, συναρπαστικό..
πιστεύεις πως όλα θα είναι διαφορετικά, γίνεσαι αφελής..
ο πρίγκιπας λέει πως συχνά απορρίπτουμε τους ανθρώπους με μια ματιά απλά επειδή βαριόμαστε να τους γνωρίσουμε καλύτερα, δεν θέλουμε να μπούμε στην περιπέτεια αυτή..

η πόλη είναι μεγάλη και φωτεινή, ένας ανάμεσα σε πολλούς, άγνωστος..
κάπου εδώ όμως υπάρχει κάποιο οικείο πρόσωπο, ανάμεσα σε όλα αυτά τα άγνωστα πρόσωπα υπάρχει ένα γνωστό
η πόλη είναι μεγάλη αλλά οι χώροι που κινούμαστε είναι περιορισμένοι, συνεχώς περιορίζουμε τους εαυτούς μας σε γνωστά πράγματα, σε γνωστά μονοπάτια
αν μπορούσαμε να διαβάσουμε τις σκέψεις των άλλων δεν θα ήμασταν τόσο μόνοι, θα ξέραμε πως και οι άλλοι αισθάνονται το ίδιο
σφίχτηκε η καρδιά μου.. μόλις μπήκε μέσα αλλά δεν μπορώ να της μιλήσω, ευτυχώς που είμαι στο εμφάνιση εκτός σύνδεσης.. αναρωτιέμαι που να ήταν και την ίδια στιγμή καταλαβαίνω πως είναι ένα ερώτημα χωρίς ουσία.
την είδε αλλά την άφησε να τον προσπεράσει, δεν ήταν μόνη της.. και εκείνος ήταν κρυωμένος, εκείνη γελούσε, έμοιαζε ευτυχισμένη
το όνομα.. πως το ίδιο όνομα μπορεί να σε κάνει να νιώθεις τόσο διαφορετικά μεταξύ τους πράγματα, δεν λέω το πρόσωπο, γιατί έχω στο μυαλό μου το όνομα που είδα να πετάγεται στο παραθυράκι του msn, το ίδιο όνομα που πριν μερικές μέρες θα με έκανε να νιώθω ανακούφιση.. θα μιλούσαμε και εγώ θα ήμουν ήρεμος και χαρούμενος. στην θέα του ίδιο ονόματος τώρα μένω κρυμμένος
παρεμπιπτόντως άρχισα να γράφω ξανά στο ημερολόγιο μου, κακό σημάδι.. δείχνει πως επιστρέφω ξανά στις παλιές κακές μου συνήθειες..
πίνω Zero.. και νομίζω πως ανακάλυψα ένα συστατικό που δεν θέλουν να μας αποκαλύψουν πως υπάρχει στην συνταγή της coca cola.. Σταφύλι.. ναι.. νομίζω πως γεύτηκα σταφύλια.
επίσης βλέπω και το adaptation.. οπότε τα παραληρήματα οφείλονται σε αυτό..

Your characters must change, and the change must come from them. Do that and you will be fine..
You promise?