Σε λίγες ώρες Εκείνη φεύγει..
νωρίτερα την πήρα τηλέφωνο, της ευχήθηκα τα κλασικά για τις γιορτές και καλό ταξίδι
πριν αρκετό καιρό, είχε κάνει ένα παρόμοιο ταξίδι.. τότε δεν ήταν για μένα Εκείνη, και δεν είχα δώσει σημασία στην απουσία της, αναρωτιέμαι πως θα είναι τώρα..
όχι πως τώρα νοιώθω κάτι ιδιαίτερα σημαντικό, τα συναισθήματα μου για αυτήν άρχισαν να αλλάζουν και να χάνουν την ένταση τους, ακόμα και το γεγονός πως την πήρα δείχνει αυτό το πράγμα, αν ένιωθα για αυτήν όπως πριν δεν θα είχα καταφέρει να την πάρω. Εκείνη..
ίσως μπορέσω επιτέλους να είμαι αληθινός μαζί Της.
Για κάποιον λόγο, έκοψαν πολύ κοντά τα κλαδιά όλων των δέντρων.. ήμουν πριν λίγο στο μπαλκόνι του διαμερίσματός μου (μπορεί να έχω να βγω και κανέναν μήνα...) και παρατήρησα πόσο διαφορετικά έμοιαζαν όλα, πριν είχα ένα δέντρο που με τα κλαδιά και τα φύλλα του μου έκρυβε την θέα σε ένα μεγάλο μέρος του δρόμου και τώρα που το έκοψαν όλα φαίνονταν τόσο διαφορετικά και ανοιχτά, παρόλαυτα δεν μου άρεσε, έμοιαζε ακρωτηριασμένο όπως και όλα τα άλλα στις δυο πλευρές του δρόμου. όλα ήταν πολύ ήσυχα έξω, μοναχικά..
Η πρώτη μέρα των διακοπών πέρασε αφιερωμένη στον ύπνο.. κοιμόμουν και ξυπνούσα συνεχώς σήμερα.. είδα το The informant, καλούτσικο.. και 2 επεισόδια από το Kitchen nightmares season 3, βυθίστηκα ξανά για λίγο στο όνειρο μου σχετικά με το fast food μου.. σε κάθε ιστορία βρίσκεις τον εαυτό σου..
θα γυρίσει διαφορετική, ίσως να είμαι και εγώ διαφορετικός
Παρασκευή 2 Απριλίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
"...σε κάθε ιστορία βρίσκεις τον εαυτό σου...".Μάλλον κι εγώ βρήκα τον δικό μου κάπου εκεί στην αρχή του ποστ...Και τον έχασα πριν 2 χρόνια κάπου κοντά στο λιμάνι. Καλή Ανάσταση.
ΑπάντησηΔιαγραφήπολύ μυστηριώδες σχόλιο.. Καλή Ανάσταση πάντως:)
ΑπάντησηΔιαγραφή