η απόσταση άλλοτε μοιάζει κοντινή και άλλοτε μακρινή, μερικές φορές εκμηδενίζεται και μερικές φορές εκτείνεται στο άπειρο, ξέρω πως στην πραγματικότητα μένει ίδια, πως βρισκόμαστε σε δυο παράλληλες γραμμές που ποτέ δεν πρόκειται να συναντήσουν η μία την άλλη, μόνο να παρατηρώ μπορώ την μακρινή σκιά η να νιώθω την κοντινή ανάσα, όλα τώρα μου φαίνονται μαύρα, Εκείνη είναι μακρυά αλλά και πάλι.. πότε ήταν κοντά; το πρόσωπο και το όνομα.. όλα μπορούν να αλλάξουν αλλά το συναίσθημα μένει το ίδιο, κάποτε όλα θα τελειώσουν, μακάρι να τέλειωναν αυτό το βράδυ. θέλω να νιώσω για λίγο τον εαυτό μου
η μόνη αλήθεια είναι το χάος και η σχετικότητα των πραγμάτων, χιλιάδες κέντρα και καμία περιφέρεια
Πέμπτη 8 Απριλίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
τέλειωσαν με διαφορά ενός βραδιού! τώρα νιώσε τον εαυτό σου commentator
ΑπάντησηΔιαγραφήσώστα πρόβλεψες (τουλάχιστον).
ΑπάντησηΔιαγραφή