περπατούσα στον δρόμο και ήταν δύο παιδάκια μπροστά μου με τρίγωνα που έλεγαν τα κάλαντα..
σταμάτησε το ένα μπροστά σε μια βιτρίνα και κοιτούσε κάτι παπούτσια και λέει πω! μόνο 20 ευρώ και το άλλο του λέει, μην σταματάς τώρα, πρέπει να μαζέψω 60 ευρώ, γιατί; ρωτάει το πρώτο; και το άλλο λέει πρέπει να πάρω το καινούριο Grand Theft Auto!
θυμήθηκα τις παλιές εποχές που λέγαμε και εμείς τα κάλαντα και ήταν από τις ελάχιστες στιγμές του χρόνου που σαν παιδί είχες δικά σου λεφτά και μπορούσες να πάρεις ότι ήθελες, συνήθως παιχνίδια!
και επίσης πόσο πιο δύσκολα πρέπει να είναι τώρα για τα παιδιά να λένε κάλαντα με πολύ περισσότερους να τους δίνουν άκυρο..
σταμάτησε το ένα μπροστά σε μια βιτρίνα και κοιτούσε κάτι παπούτσια και λέει πω! μόνο 20 ευρώ και το άλλο του λέει, μην σταματάς τώρα, πρέπει να μαζέψω 60 ευρώ, γιατί; ρωτάει το πρώτο; και το άλλο λέει πρέπει να πάρω το καινούριο Grand Theft Auto!
θυμήθηκα τις παλιές εποχές που λέγαμε και εμείς τα κάλαντα και ήταν από τις ελάχιστες στιγμές του χρόνου που σαν παιδί είχες δικά σου λεφτά και μπορούσες να πάρεις ότι ήθελες, συνήθως παιχνίδια!
και επίσης πόσο πιο δύσκολα πρέπει να είναι τώρα για τα παιδιά να λένε κάλαντα με πολύ περισσότερους να τους δίνουν άκυρο..
Εγώ θυμάμαι τα χρήματα από τα κάλαντα ή τα χαρτζιλίκια που μου δίνανε παππούδες/γιαγιάδες/θείες τα μάζευα και τα αποταμίευα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΧωρίς να έχω κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό μου... μέχρι που μας χρειάστηκαν για να φτιάξουμε το μαγαζί :)
Εύχομαι να πέρασες όμορφα!
πήγαν λοιπόν για ιερό σκοπό! μπράβο πάντως αυτοσυγκράτηση..
ΑπάντησηΔιαγραφή