σαν να τελειώνουν όλα απόψε (και ας μην το κάνουν)

βλέπω πράγματα στο δίκτυο και όλα μου φαίνεται πως δείχνουν το τέλος.. ακόμα και αν δεν το δείχνουν εγώ αυτό καταλαβαίνω.. τα χρώματα είναι σκοτεινά και μουντά, οι τόποι ερημωμένοι και οι άνθρωποιο πιο κοντά στον θάνατο παρά στην γέννηση, ακόμα και ένα βιβλίο που έποιασα τυχαία, μιλούσε για ένα τελευταίο γράμμα, ο Ντεβούσκιν παρακαλούσε για ένα ακόμα.. η μια βιβλιοθήκη μου έχει αδειάσει τελείως και τα λίγα βιβλία που έχουν απομείνει μοιάζουν ξεχασμένα και χωρίς ενδιαφέρον, ή άλλη είναι γεμάτη με βιβλία της σχολής που έχω παρατήσει. (άλλο ένα μνημείο της αποτυχίας μου) θα έπρεπε να τα κάψω όλα.. το tower ενός υπολογιστή που δεν δουλεύει, χαρτοπετσέτες με σημειώσεις που έχουν χάσει το νόημα τους, τα ακουστικά μου κάνουν έναν ήχο λες και φυσάει κάπου μακρυά, σκατά