πάντως ήταν επιτυχείς! η μόνη ελπίδα για να δει κάποιος που συμμετείχε σε ταινία το όνομα του στους τίτλους τέλους είναι η ταινία να προβάλλεται μετά τις 2 στο σταρ.. δείχνει εδώ και κανένα 5λεπτο τίτλους τέλους..
τα πράγματα είναι σκατά! και δεν βλέπω καμία αλλαγή στον ορίζοντα, δεν θυμάμαι ποτέ να ήταν τόσο χάλια, πάντα κάτι υπήρχε, μία ελπίδα. μία σκέψη για κάτι.. τώρα όλα μοιάζουν να έχουν νεκρωθεί, τίποτα
τα πράγματα είναι σκατά! και δεν βλέπω καμία αλλαγή στον ορίζοντα, δεν θυμάμαι ποτέ να ήταν τόσο χάλια, πάντα κάτι υπήρχε, μία ελπίδα. μία σκέψη για κάτι.. τώρα όλα μοιάζουν να έχουν νεκρωθεί, τίποτα
το οτι το λέω πάντα σημαίνει οτι τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο, κάθε φορά νομίζω πως πιάνω πάτο αλλά πάντα υπάρχει και πιο κάτω! (οκ λίγο υπερβολικός) αυτό με την ματιά δεν ισχύει.. το μαύρο όπως και να το δεις παραμένει μαύρο και πίστεψε με προσπαθώ να τα δω αλλιώς αλλά τα δεδομένα δεν αλλάζουν, ξέρω πως υπάρχουν εκεί έξω άνθρωποι με πρόβλημα επιβίωσης, υγείας και άλλα χίλια δύο σοβαρά προβλήματα και εγώ σε σχέση με αυτούς είμαι τυχερός και δεν θα έπρεπε να παραπονιέμαι, αλλά η ζωή δεν μπορεί να είναι μόνο η επιβίωση και το κενό πέρασμα από την μια μέρα στην άλλη, δεν ξέρω πως να το περιγράψω.. τίποτα δεν με κάνει να νοιώθω χαρούμενος, anw..
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρώτη φορά έρχομαι στη γωνιά σου, σε βρήκα από τον αγαπητό μου Κέβιν. Το μαύρο είναι μαύρο ότι και να συμβαίνει. Είσαι σίγουρος για αυτό? Μήπως και το μαύρο έχει τη μαγεία του, το σκοτάδι κάποτε είναι απαραίτητο για να εκτιμήσει κανείς την αναζήτηση στο φως. Το πολύ φως πάλι δεν μας κάνει καλό, έτσι όπως είμαστε καμωμένοι. Μέσα από τα δύσκολα, τον πόνο, γινόμαστε καλύτεροι. Διάβασα κάποτε ένα βιβλίο για τα χρήματα – πολύ ενδιαφέρον – και έλεγε πως ακόμη και εν καιρώ πολέμου όταν ένας άνθρωπος βάλει στόχο και κυνηγήσει αυτό που θέλει, μπορεί να αποχτήσει χρήματα. Δεν έχει σημασία τι γίνεται γύρω μας τόσο, όσο τι γίνεται μέσα μας. Φτάνει όμως να είσαι διατεθειμένος να πας στα άκρα. Αν ας πούμε υπάρχει μια καλή ευκαιρία για ένα σεβαστό εισόδημα που θα σου πρόσφερε σε δύο χρόνια μόνο με το να πας να ζήσεις και να δουλέψεις στην Αλάσκα και δεν το κάνεις τότε? Το να καθόμαστε να περιμένουμε να αλλάξουν τα πράγματα εκεί που είμαστε, μάλλον χλωμό το βλέπω. Πρέπει να μάθουμε να ρίχνουμε τη ματιά μας μακριά και να είμαστε έτοιμη να διανύσουμε τον όποιο δρόμο που υπόσχεται αυτό που ζητούμε. Αλλιώς τίποτα δεν αλλάζει από μόνο του…..
ΑπάντησηΔιαγραφήκαταρχήν καλωσήρθες Domenica:) αυτά που λες ισχύουν αλλά για κάποιους ανθρώπους, και κάποιες καταστάσεις.. ποιος μπορεί να πει ποιος είναι ο δρόμος που θα τον οδηγήσει κάπου; στην πραγματική ζωή τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα και υπάρχουν διάφοροι δρόμοι και διάφορα εμπόδια, τίποτα δεν είναι ξεκάθαρο συνήθως, ούτε ακόμα και αυτά που θέλουμε, προσωπικά δεν θα έφτανα στα άκρα για να πετύχω αυτό που θέλω (τουλάχιστον όχι σε αυτήν την φάση) και ακόμα και αν έφτανα, στην παρούσα φάση δεν ξερω τι είναι αυτό που θέλω, αυτό είναι το πρόβλημα μου, νοιώθω πως όλα έχουν τελειώσει, τα όνειρα μου και οι επιθυμίες μου, σαν να είναι καλοκαίρι και περιμένω την επόμενη σαιζόν κάποιας σειράς να ξεκινήσει μόνο που αυτή η σειρά είναι η ζωή μου:Ρ δεν ξέρω αν βγάζουν νόημα αυτά που λέω αλλά κάπως έτσι είναι
ΔιαγραφήΣίγουρα κάνουν νόημα αυτά που λες και αισθάνομαι στη καρδιά μου ότι τα μονοπάτια των ανθρώπων είναι πολλά, είναι κάθε ένα μονοπάτι και ένας άλλος δρόμος, μια άλλη πορεία, τόσο διαφορετικά το ένα από το άλλο και θέλω πάντα να τα σέβομαι ακόμη κι αν διαφωνώ κάθετα με μερικές απόψεις. Προσπαθώ πάντα να μην είμαι απόλυτη, να μην ακούγομαι ή να διαβάζομαι, απόλυτη. Ποτέ δεν ξέρεις πως θα τα φέρει η ζωή, σε τι επιλογές μπροστά θα βρεθείς. Είναι σχεδόν μαγικό το πώς καλούμαστε μερικές φορές να πάρουμε αποφάσεις που μπορούν να μας αλλάξουν τη ζωή ριζικά. Θέλει θάρρος αλλά αν έχω υιοθετήσει κάτι απ’ τα βιώματα μου είναι αυτή τη δήλωση, ΚΑΝΤΟ ΚΙ ΑΣ ΦΟΒΑΣΙ, ΟΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΩ. Θυμάμαι μια εποχή πριν χρόνια που μετά από μια ακραία εμπειρία (είχα μεταναστεύσει στην Αμερική) γυρνώντας πίσω αποφάσισα πως δεν θα ξανά ονειρευτώ και ήταν ότι πιο σκληρό είχα κάνει στη ψυχή μου. Δεν κράτησε πολύ ευτυχώς εκείνη η δήλωση γιατί ο άνθρωπος χωρίς όνειρα είναι νεκρός. Ακόμη κι αν δεν πραγματοποιηθούν, μόνο που υπάρχουν τα όνειρα στη καρδιά μας, μας δίνουν φως …χαράσσουν το χαμόγελο στο πρόσωπο μας κι αυτό είναι μέρος της ευτυχίας μας. Γι αυτό ότι και να συμβαίνει πάντα θα προσπαθώ να χαμογελώ και να ονειρεύομαι …για να είμαι ευτυχισμένη. Κι ΑΝ τα όνειρα μου πραγματοποιούνται κάποιες φορές, τόσο το καλύτερο. ΑΝ όχι, τότε θα ονειρεύομαι άλλα. Καλή ώρα όπως και τώρα έχω γεννήσει ένα όνειρο πολύ ‘ακριβό’ και για πολλούς άπιαστο. Αν είναι όμως άπιαστο ή όχι, μόνο η συνέχεια θα μου το πει και εγώ θα πράξω αναλόγως …*χαμόγελο*
ΑπάντησηΔιαγραφή