σήμερα το πρωί πέρασα από την ρωμαϊκή αγορά, και έβγαλα μια φώτο, σκέφτηκα πως είναι μια θέα που δεν έχει αλλάξει εδώ και αιώνες και κάποια σημεία της έχουν μείνει απαράλλακτα (έβλεπα κάτι ψηφιδωτά) το απόγευμα καθόμουν στο μαγαζί σε μια καρέκλα δίπλα στο παράθυρο, το τραπέζι έλειπε από μπροστά μου γιατί το είχαμε βγάλει έξω, έπαιζε βέλβετ και έβλεπα τα φύλα του δέντρου απέναντι μου, μια σκέψη που δεν πολυθυμάμαι μου είχε κολλήσει, το μόνο που θυμάμαι είναι πως είχα σκεφτεί πως αν ήμουν στην παλιά εποχή που έγραφα κάθε μέρα θα ήταν μια ωραία σκέψη για το βραδινό μου ποστ, κρίμα που δεν την θυμάμαι..
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
μία περίοδο που δεν ήμουν και πολύ καλά (οκ, βασικά ήμουν χάλια :Ρ) το να πηγαίνω βόλτα μέχρι τη ρωμαϊκή αγορά, να την κοιτάω και να την βγάζω φωτογραφίες, ήταν το πιο αγαπημένο μου πράγμα. :)
ΑπάντησηΔιαγραφήείναι ;όμορφα! και εμένα με χαλαρώνει.. πρόσφατα μετακόμισα προς τα εκεί και δεν την έχω συνηθίσει ακόμα οπότε μου φαίνεται έξτρα ωραία :P
ΑπάντησηΔιαγραφήα καλή αρχή τότε, μεγειά το σπίτι και προσοχή, είναι περίεργη γειτονιά απ' ό,τι μου λένε.
ΑπάντησηΔιαγραφή