μέσα στην τσέπη του παντελονιού μου έχω ένα χαρτάκι με μερικές σκέψεις που έγραψα το πρωί στην δουλειά, την ώρα του πρωινού καφέ, είχα σκοπό να τα μεταφέρω εδώ το βράδυ που θα ερχόμουν αλλά έχω αλλάξει και το παντελόνι είναι μακρυά.. οπότε το αφήνω για άλλη φορά
το βράδυ βγήκα με την παλιά Εκείνη.. ήταν όμορφα, ίσως πιο αληθινά τώρα που τα συναισθήματα είναι μακρυνά και οι γωνίες έχουν στρογγυλέψει
έχουν αλλάξει τόσα και έχουμε αλλάξει και εμείς τόσο που μοιάζουν να ήταν άλλοι άνθρωποι αυτοί που για λίγο περπάτησαν μαζί, ήταν όμορφα, ήρεμα..
κρύωσε ο καιρός και ο Jubei θυμήθηκε πως με συμπαθεί..