στις πιο άσχετες στιγμές

είχα να πληρώσω κάτι σήμερα και έφυγα για λίγο από το μαγαζί, κατέβηκα προς τα κάτω, πέρασα από στενά δρομάκια είδα μικρά μαγαζάκια, κόσμο, φωνές, μουσική και γεύση γιορτών, η μέρα ήταν φωτεινή και ζωντανή και η διαδρομή τόσο ωραία που ήθελα να την είχαμε κάνει μαζί, να σου κρατούσα το χέρι και να είχαμε περπατήσει μαζί αυτούς τους δρόμους, η επιστροφή φυσικά, μετά την συνειδητοποίηση του οτι μου έλειπες, ήταν σκοτεινή και μίζερη και ας ακολούθησα ακριβώς τον ίδιο δρόμο