το παγκάκι 2

πέρασα το βράδυ από το μπαρ που καθόμουν όταν σου είχα στείλει μήνυμα μια νύχτα που έβρεχε και λίγο αργότερα από το παρκάκι και το παγκάκι που καθήσαμε και μου είπες όλη την ιστορία με το ατύχημά σου, κόλλησα για λίγο και κοίταζα λες και θα έβλεπα εμάς να καθόμαστε εκεί
γύρισα σπίτι και έβαλα ένα τραγούδι του παπακωνσταντίνου που ήξερα πως θα με καταστρέψει.. με κατέστρεψε, το είχα σχεδόν ανάγκη

Cobra Kai και French macarons

ανακάλυψα πρόσφατα ένα νέο μαγειρικό κανάλι στο youtube, νέο για εμένα γιατί υπάρχει χρόνια, απλά δεν γνώριζα την ύπαρξή του, ο παρουσιαστής είναι λίγο ξερόλας, σπαστικός και ανθυποσελέμπριτι στην χώρα του, αυτά που φτιάχνει είναι κάπως βιαστικά και κυρίως με έτοιμα υλικά αλλά για κάποιον λόγο με τραβάει το περιεχόμενο των βίντεο του :P
άσχετο είδα 4 επεισόδια από το Cobra Kai, την συνέχεια του ορίτζιναλ Karate Kid και όλως περιέργως είναι καλό!! αρκετά καλό!! χάρηκα :)
νώθω πολύ κουρασμένος τις τελευταίες μέρες, ίσως φταίει η ζέστη, δεν ξέρω.. αναρωτιέμαι πως θα την παλέψω τώρα που σκέφτομαι να δουλεύω πιο πολλές ώρες..
άσχετο 2 θέλω να προσπαθήσω να φτιάξω macarons

έφτιαξα εχθές ένα γλυκό αλλά το δοκίμασα σήμερα γιατί έπρεπε να σταθεί στο ψυγείο, μου άρεσε πάρα πολύ :) χαίρομαι όταν δοκιμάζω να φτιάξω κάτι και πετυχαίνει, έδωσα σε πολύ λαό να δοκιμάσει για να ακούσω τα διθυραμβικά σχόλια τους :P
όταν επέστρεφα το βράδυ από το γυμναστήριο ακολούθησα μία τελείως διαφορετική διαδρομή για να επιστρέψω στο σπίτι, πέρασα από δρόμους που ήξερα που καταλήγουν αλλά ποτέ δεν τους είχα επιλέξει για να φτάσω στο σπίτι, είχα περπατήσει κομμάτια τους στο παρελθόν αλλά όχι έτσι, έβρεχε..
ήρθαν τα μηχανήματα που περίμενα, δεν θυμάμαι άλλη φορά να ήμουν τόσο ενθουσιασμένος με κάποια αγορά μου :P ολοκαίνουρια, τυλιγμένα στις ζελατίνες τους με τα αυτοκόλλητα ακόμα πάνω στα ίνοξ, ανυπομονώ να τα χρησιμοποιήσω, λογικά από δευτέρα!
άσχετο αλλά πολλά ωραία video games έρχονται αυτήν την χρονιά! περιμένω το καλοκαίρι για να παίξω το god of war και τα χριστούγεννα το spiderman, το god of war έχει κυκλοφορήσει αλλά δεν έχω χρόνο τώρα, ενώ το καλοκαίρι που θα κλείσουμε θα έχω.. τα Χριστούγεννα μπορεί να παίξω και το red dead redemption 2, κυκλοφορεί νομίζω τότε..

η βιομηχανική επανάσταση

την παρασκευή θα έρθουν κάποια μηχανήματα στο μαγαζί, θα μπορώ να κάνω κάποιες από τις αλλαγές που θέλω, κάποια καινούρια πράγματα, έχω μια κάποια αγωνία, ανυπομονησία..
θα βοηθηθούμε πολύ, σχεδόν σαν βιομηχανική επανάσταση το βλέπω :P θέλω να δω τώρα που δεν θα έχω κανένα εμπόδιο θεωρητικά αν η δημιουργικότητα μου και η φαντασία μου θα αποδώσουν καρπούς και αν όλα αυτά που σκεφτόμουν αλλά δεν μπορούσα να κάνω γιατί δεν είχα τον κατάλληλο εξοπλισμό, τώρα που θα τον έχω θα τα κάνω.. ο χρόνος θα δείξει!

σήμερα μου έδειξες πως δεν υπάρχει πια τίποτα απο τον παλιό εαυτό σου, μου είπες πως δεν υπήρξε ποτέ
πρέπει να σε βγάλω από μέσα μου με κάθε τρόπο, καμιά ψευδαίσθηση δεν θα πρέπει να έχω για να κρατηθώ

το ρομαντικό μας τραπέζι

δεν ξέρω αν όλα είναι βουνό η αν απλά εμένα μου φαίνεται έτσι, αλλά γίνονται συνέχεια αναποδιές στην δουλειά και έχει αρχίσει να με κουράζει η κατάσταση, ο προηγούμενος μήνας και αυτός μέχρι τώρα ήταν γεμάτοι προβλήματα, θέλω απλά να είναι όλα εντάξει, να μην συμβαίναι τίποτα απρόοπτο και όλα να είναι ήσυχα.. ξέρω πως δεν γίνεται αλλά τουλάχιστον ας γίνει σε έναν βαθμό. η σημερινή μέρα με τις βροχές και τα ποτάμια που εμφανίστηκαν μέσα στην πόλη οι διακοπές ρεύματος, έφτασα κοντά στο σημείο να τα παρατήσω και να πω ας κλείσουμε για σήμερα, δεν το έκανα (ευτυχώς)
καθόμουν στο ρομαντικό μας τραπεζάκι την ώρα που έριχνε χαλάζι, έπινα νες (βρήκα την ευκαιρία να ξεφύγω για λίγο από τον φραπέ) και κοιτούσα έξω τον χαλασμό, σκεφτόμουν αν θα καταφέρναμε να ανοίξουμε η όχι και μαζί με αυτά σκεφτόμουν πως ποτέ δεν καθήσαμε μαζί σε εκείνο το τραπέζι.. από την μία ο πραγματικός κόσμος και τα πραγματικά προβλήματα και από την άλλη η φαντασία μου οι ιστορίες μας κα το παρελθόν που μοιάζει συνεχώς να μακραίνει
βρήκα το βράδυ μια παλιά σου φωτογραφία στο κινητό μου όπως έψαχνα μιά άλλη άσχετη με εσένα, την οποία και δεν βρήκα, μου έκανε εντύπωση πως την είχα ξεχάσει, ήσουν με μια φίλη μας, γελούσατε και οι δύο έμοιαζες χαρούμενη, αληθινά, όχι το χαρούμενο της πόζας για φωτογραφία, συνειδητοποίησα ξανά πόσο όμορφη είσαι και πόσο φωτεινά είναι τα μάτια σου κάποιες στιγμές.. σταματάω εδώ!

πάντα η βροχή

πάντα η βροχή με κάνει να σε σκέφτομαι και σήμερα έβρεξε για τα καλά, οπότε σε σκέφτηκα περισσότερο :P
είχα όλη την μέρα μια έντονη επιθυμία να επικοινωνήσουμε, σκεφτόμουν τι θα μπορούσα να σου πώ.. δεν έστειλα κάτι, δεν υπάρχει κάτι που να μπορέσει να σε φτάσει
ξέρω πως όταν έρθει η στιγμή που δεν θα αντέχω άλλο, θα σου στείλω και ας ξέρω πως δεν θα σε φτάσει
πιάνω τον εαυτό μου να προσπαθεί να ερωτευτεί ξανά, το μυαλό μου να πιέζει την καρδιά μου να σε ξεχάσει (πολύ κλαψιάρικο ακούστηκε αυτό :P) αλλά δεν δουλεύουν έτσι αυτά τα πράγματα :) 

ίσως

-δεν πέρασες σήμερα :(
-θα σου φανεί περίεργο αλλά δεν πέρασα γιατί ένιωσα την ανάγκη να περάσω αν και δεν υπήρχε λόγος

καθόμουν εχθές στο μαγαζί κάποιων φίλων μετά την δουλειά και είχα την παράλογη ελπίδα επιθυμία να σε συναντήσω τυχαία, έκανα διάφορα σενάρια για το πως μπορεί να ήταν η συνάντηση αυτή, πως θα εξελισσόταν, δεν σε συνάντησα φυσικά, αν και συνάντησα κάποιον άλλον :P δεν γινόταν να ήσουν εσυ;
πέτυχα σήμερα έναν στόχο στο γυμναστήριο και χάρηκα πολύ!

a little progress

κάναμε σήμερα μερικά μικρά βήματα προς τα εμπρός στην δουλειά, πιο κοντά στα σχέδια μου, έχω τουλάχιστον μια συγκεκριμένη ημερομηνία στο μυαλό μου για το πότε θα μπορούμε να ξεκινήσουμε..
έχω κολήσει με το word up των cameo εδώ και μήνες, τώρα το έψαξα για live και ξανακάηκα το άκουσα καμιά δεκαριά φορές
αναρωτιέμαι πόσα απο αυτά που σκέφτομαι άραγε θα γίνουν στο τέλος και πόσα που δεν έχω σκεφτεί ακόμα μπορεί να πάρουν την θέση τους

μακρινοί μέσα στην νύχτα

βγήκε επιτέλους το West world season 2! καινούρια μυστήρια :)
μια άσχετη στιγμή μου θύμησε μια δική μας άσχετη στιγμή, μια φορά που μου περιέγραφες τι θα γίνει αν κάποτε σταματήσουμε να μιλάμε και πως τυχαία μετά από χρόνια θα συναντιόμασταν ξανά, σε ένα μέρος άσχετο από την καθημερινότητα μας με καινούριους ανθρώπους..
δεν ξέρω γιατί πάντα η νύχτα σε θυμίζει, δεν μπορεί να βγει από μέσα μου η ανάγκη να πρέπει να σου διηγηθώ την ζωή μου για να μπορέσω να την ζήσω
περπατούσα πριν κάποιες μέρεσ στην αγίας σοφίας και ένας τύπος τραγουδούσε ένα τραγούδι που άκουγα πολύ όταν ήμουν μικρότερος, είχα ίσως χρόνια να το ακούσω και μου άρεσε που το άκουσα έτσι ξαφνικά, χωρίς να το επιλέξω η να το ψάξω, soundtrack of the night

ο φόβος

σήμερα έκανα την σημαντικότερη κίνηση όσον αφορά τις αλλαγές που ανέφερα στο προηγούμενο ποστ, ένιωθα έναν μικρό φόβο πριν το κάνω, όχι τόσο για το οικονομικό ρίσκο αλλά για το τι θα γίνει αν διαψευσθούν οι προσδοκίες μου, φοβόμουν γιατί δεν ήθελα να νιώσω άσχημα μετά, περίεργο..
η ματαίωση των προσδοκιών, τώρα που το σκέφτομαι μάλλον αυτός είναι ο μεγαλύτερος μου φόβος, προτιμώ να μην γνωρίζω κάτι παρά να ξέρω και να νιώσω άσχημα γιατί δεν έγινε αυτό που περίμενα