σήμερα η μέρα ήταν περίεργη, ξεκίνησε από χθες το βράδυ βασικά.. είχα πέσει να κοιμηθώ και στο κεφάλι μου γυρνούσε Εκείνη, έχω εξορίσει τον εαυτό μου μακρυά της και μάλλον έχω αρχίσει να φτάνω στα όρια μου, μέχρι να με πάρει ο ύπνος έφτιαχνα σενάρια στο μυαλό μου, υποθετικούς διαλόγους, τι θα της έλεγα, τι θα μου έλεγε.. τα ίδια πράγματα με διαφορετικές λέξεις, ξανά και ξανά.. με αυτές τις σκέψεις κοιμήθηκα και με τις ίδιες ξύπνησα, προσπάθησα να κάνω πράγματα για να απομακρύνω το μυαλό μου και να το κρατήσω απασχολημένο, έκανα ένα πείραμα για ένα καινούριο πιάτο, κάτι δουλειές, πήγα σε κάποιους φίλους, πήγα σε άλλους φίλους, ξαναπήγα στους πρώτους.. είχα αρχίσει να παραληρώ, τα πάντα έμοιαζαν να μου μιλάν για αυτήν και ξανά υποθετικοί διάλογοι, το κακό με αυτούς είναι ότι όταν δεις τον άλλον μέσα σου νιώθεις πως έχετε ανταλλάξει κουβέντες που δεν έχετε ανταλλάξει
έτσι θα τρέμω; έτσι θα νιώθω τόσο δυστυχής στην πρώτη μονομαχία που θα μου τύχει;
εχθές ο Ζυλιέν Σορέλ έπιασε το χέρι της κυρίας ντε Ρενάλ ένα βράδυ σε έναν κήπο κάτω από ένα δέντρο
έτσι θα τρέμω; έτσι θα νιώθω τόσο δυστυχής στην πρώτη μονομαχία που θα μου τύχει;
εχθές ο Ζυλιέν Σορέλ έπιασε το χέρι της κυρίας ντε Ρενάλ ένα βράδυ σε έναν κήπο κάτω από ένα δέντρο
το κόκκινο και το μαύρο :) <3
ΑπάντησηΔιαγραφήθέλω και εγώ τώρα να βρω την βίβλο του Ζυλιέν, Τις αναμνήσεις από την Αγία Ελένη!
Διαγραφή