Μεγάλες προσδοκίες

σήμερα κάθησα μέχρι αργά στην δουλειά και πήρα μαζί μου ένα βιβλίο να διαβάσω, είπα να σταματήσω λίγο να ξοδεύω τον χρόνο μου σε βλακίες στο ίντερνετ, διάβασα πιο πολύ το απόγευμα, είχε κρύο.. τόσο κρύο που το αιρκοντίσιον δεν μπορούσε να κάνει τίποτα :( σε κάποια φάση έριξε λίγο ψιλό χιόνι, το έβλεπα μπροστά στις λάμπες, τόσο ψιλό που το παιρνε ο αέρας, το στρωσε στις οροφές κάποιων αυτοκινήτων που ήταν παρκαρισμένα για ώρα.. έπινα νες σε μια κούπα που μου αρέσει πολύ και διάβαζα το βιβλίο μου, μεγάλες προσδοκίες, είχα ξεχάσει πόσο αστείες είναι κάποιες φορές οι περιγραφές του Ντικενς και η παιδική αθωότητα του Πιπ και η αγάπη του για τον Τζο σαν να μου ξελάφρωνε στιγμές στιγμές την ψυχή :)
όταν έφευγα μάζεψα λίγο χιόνι πάνω από ένα αυτοκίνητο και το έτριψα στα χέρια μου, ίσως δεν ξανανιώσω χιόνι για φέτος και ήθελα να θυμάμαι την αίσθηση, το ίδιο έκανα και μέ ένα δέντρο ήθελα να θυμηθώ πως είναι να αγγίζεις έναν παγωμένο κορμό δέντρου, ώρες ώρες είμαι οτι ναναι :P