δεν μου κάλυψαν την ανάγκη μόνο οι φώτο, πρέπει μάλλον να συμπληρώσω και μερικές λέξεις ακόμα..
είμαστε κλειστά λόγω καιρού και έχω αφήσει το βιβλίο μου στο μαγαζί, σκέφτηκα να το φέρω μαζί μου αλλά μετά είπα να το αφήσω εκεί για βραδινή συντροφιά..
ο θερμοσυσσωρευτής στο δωμάτιο μου κάτι έχει και δεν ζεστένει όσο οι άλλοι στο σπίτι και τώρα που έχει τόσο κρύο το δωμάτιο είναι σχεδόν ψυγείο, έφερα μια ηλεκτρική σόμπα αλλά δεν κάνει και πολλά, μόνο τον Τζούμπεη εξυπηρετεί που αράζει μπροστά της και κοιμάται όλη μέρα, απορώ πως δεν καίγεται η γούνα του..
το χιόνι για κάποιον λόγο που δεν μπορώ να προσδιορίσω μου θυμίζει τα παιδικά μου χρόνια και μια νύχτα που έχω συνδέσει με το χιόνι (και την τοποθετώ τελείως αυθαίρετα σαν πρωτοχρονιά του 95, μπορεί να είναι μπορεί να μην είναι αλλά για κάποιον λόγω πάντα την σκέφτομαι έτσι) παραμονή πρωτοχρονιάς του 95, ήταν νύχτα και είμασταν σπίτι με τα ξαδέλφια μου και την θεία και τον θείο μου, τότε μέναμε σε δύο σπίτι που τα χώριζε ένας τοίχος (και λέγαμε με τον ξάδελφο μου να ανοίξουμε μια τρύπα γιατί βαριόμασταν να κάνουμε τον γύρω της αυλής :Ρ) και δεν θυμάμαι αν είχε αλλάξει ο χρόνος (θα γινόταν 95;) αλλά έξω το είχε στρώσει και εμείς κάναμε σαν τρελά και θέλαμε να φτιάξουμε χιονάνθρωπο οπωσδήποτε και εκείνη την ώρα και όχι την αυριανή μέρα (γιατί προφανώς τα παιδιά τα θέλουν όλα την ώρα που τα θέλουν) και πρίζαμε τον θείο μου πρώτον να πείσει την θεία και την μαμά μου να μας αφήσουν να βγούμε εκείνη την ώρα έξω και δεύτερον να μας βοηθήσει να φτιάξουμε τον χιονάνθωπο, νομίζω πως τα είχαμε καταφέρει..
προχθές μία γειτόνισσα κατέβηκε με το κοριτσάκι της στο πεζοδρόμιο που ήταν χιονισμένο και παίζανε (mother daughter bonding) και η μικρή χαιρόταν και έπαιζε χιονοπόλεμο και ότι κάνουν τα παιδάκια με το χιόνι, εγώ ήμουν στο μαγαζί και τις έβλεπα μέσα από την τζαμαρία (φοβάμαι να πω βιτρίνα πια.. :( :Ρ) και σκεφτόμουν τι κρίμα να μεγαλώνει μες στην πόλη και να μην έχει μια αυλή να παίζει, πάντως ήταν χαρούμενη οπότε όλα καλά :)