Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2010

100th Post




Η σημερινή ανάρτηση, είναι η 100η.. βέβαια δεν έκανα τίποτα από όσα έλεγα πως θα κάνω στους εορτασμούς της ανάρτησης αυτής, ούτε τούρτα έκοψα:Ρ ούτε τίποτα, δεν πειράζει όμως, εξάλλου είναι αργά για γλυκά. σκέφτηκα για αρκετή ώρα τι να γράψω για να είναι πιο επετειακό το ποστ αλλά όπως πάντα δεν κατέληξα πουθενά. η παραπάνω εικόνα είναι ο τίτλος της πρώτης ανάρτησης, αρχικά σκεφτόμουν να βάλω σκόρπιες λέξεις από όλα τα ποστ, μετά τους τίτλους από όλα τα ποστ, μετά ένα κείμενο με τους τίτλους από όλα τα ποστ που θα είναι hyperlinks και θα οδηγούν ο καθένας στο ποστ του, αλλά τα απέρριψα κυρίως λόγω χρόνου. αποφάσισα τελικά να αφήσω μαύρο το φόντο και στο κέντρο τον τίτλο. η πρώτη νύχτα.. αυτός ο τίτλος, αυτές οι λέξεις αρχίζουν και παίρνουν μια ιδιαίτερη σημασία, σχεδόν μαγική.. η πρώτη νύχτα.. (και το σταματάω εδώ για να μην αρχίσω όπως με το μυστικός αναγνώστης:Ρ) τώρα δεν ξέρω ποιος είναι ο επόμενος στόχος, οι 200 αναρτήσεις; η ο χρόνος; αποκλείεται να μην γίνει κάτι και να μην αποχωριστώ ούτε για μια μέρα το computer και το ίντερνετ. τέσπα φτάνει με αυτά.. μια σκέψη που μου ήρθε και ήθελα να την αναφέρω, σχετικά με τις ώρες που γράφω και τις μέρες.

εχθές π.χ.. έγραψα το ποστ (αν και δεν έγραψα και τίποτα αλλά λέμε τώρα..) γύρω στις 3, η Κυριακή που ήταν του Αγίου Βαλεντίνου (θα ξεράσω..) είχε τελιώσει.. η καθαρά Δευτέρα δεν είχε αρχίσει ακόμα.. εκείνες οι ώρες που γράφω είναι σαν να είναι ανάμεσα στις μέρες.. σαν να μην ανήκουν πουθενά, όλα είναι η στο τέλος τους ή πριν την αρχή τους, στην ουσία δεν είναι τίποτα..

σήμερα τέλειωσε η τριήμερη εξορία μου στην βραδινή βάρδια.. από αύριο ξανά στο συνηθισμένο ωράριό μου.. για να καταλάβετε την διαφορά, σήμερα ήρθα στο σπίτι στις 2, ενώ συνήθως έρχομαι στις 12..

το καλό ήταν ότι κάναμε και πάλι πειράματα.., το κακο είναι ότι με δεσμεύει το σύμφωνο μυστικότητας που έχω υπογράψει και δεν μπορώ να τα μοιραστώ.. ο κόσμος δεν είναι ακόμα έτοιμος..

εναλακτικός τίτλος του ποστ θα μπορούσε να είναι η έβδομη νύχτα part 2, ότι λέει εκείνη η ανάρτηση τό ένοιωσα και σήμερα.. plus μια τρυφερότητα.. (μου είναι τόσο δύσκολο να γράφω τέτοια πράγματα..) δεν περίμενα να νοιώσω έτσι.. δεν έχει σχέση με τον έρωτα, απλά οι καταστάσεις.. μακάρι να ήμουν λίγο πιο εκδηλωτικός και λιγότερο ψυχρός..

φεύγω, πριν με πάρει η κάτω βόλτα

C'era una volta

4 σχόλια:

  1. Να τις χιλιάσεις! Μη σου πω και παραπάνω...
    Ναι ρε γαμώτο κι εγώ εύχομαι σε ορισμένες καταστάσεις να ήμουν πιο εκδηλωτική... Αλλά είναι αργά για τέτοιες αλλαγές...
    Cosa c'era una volta?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. σε ευχαριστώ Γλύκα:) δεν ξέρω αν θα τις χιλιάσω αλλά δεν μου φαίνεται και πολύ απίθανο! αυτό που λες οτι είναι σαν να είμαι έξω από τον χρόνο είναι αλήθεια, το μόνο που νιώθω εκείνες τις ώρες είναι οτι είναι αργά:Ρ οχι μια μέρα ή κάποια ημερομηνία. λες να είναι το μπλογκ μια πρόβα; και να μην το έχω πάρει χαμπάρι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Thnx sognatrice! :) πρέπει να πω πως με ανησύχησε λίγο η απουσία σου τις τελευταίες ημέρες.. για τα χίλια ποστ.. όσα είπα και στην Γλύκα και επίσης έχεις μάλλον παρατηρήσει πως μπορώ εύκολα να γεμίζω τις σειρές με πράγματα που δεν έχουν και πολύ μεγάλη σημασία οπότε δεν είναι και ακατόρθωτο:Ρ το δύσκολο θα είναι να μην παραλείψω κάποια ημέρα.. για το πόσο εκδηλώνει κανείς τα συναισθήματά του δυστυχώς πρέπει να συμφωνήσω μαζί σου πως είναι πλέον αργά.. όσο για το ιταλικό, δεν έχω ιδέα από ιταλικά:Ρ απλά η προτελευταία γραμμή του ποστ, που τελιώνει σε βόλτα μου θύμισε αυτό το ιταλικό που είχα διαβάσει σε ένα βιβλίο του Έκο και το έγραψα μόνο και μόνο γιατί τέριαζε ηχητικά.. ήξερα βέβαια πως σημαίνει κάτι σαν το μια φορά και έναν καιρό.. τώρα αυτό που λες εσύ μάλλον σημαίνει Τι (έγινε) μια φορά και έναν καιρό.. και η απάντηση είναι τίποτα.. αυτά ποποοο.. σαν ανάρτηση μοιάζει αυτό το comment:P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Η απουσία μου οφείλεται σε συνδυασμό παραγόντων που περιλαμβάνουν τη βαρεμάρα μου, το διάβασμα κι έναν **** αδενοϊό ή ρινοϊό ή δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο είναι αυτό το καταραμένο πράγμα που μου έχει διαλύσει το τραχειοβρογχικό μου δέντρο!

    Είπαμε, η σημασία είναι σχετική έννοια...

    Νομίζω πως η Γλύκα έχει δίκιο για την εκδηλωτικότητα, αλλά θέλει προσπάθεια για να βγεις από αυτά που έχεις συνηθίσει μέχρι τώρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή