Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2009

Πούσκιν

Εν τω μεταξύ απολαύστε την φίλοι μου αυτήν την πρόσκαιρη ζωή. Εγώ βέβαια ξέροντας πόσο τιποτένια είναι, είμαι πολύ λίγο δεμένος μαζί της μα πότε πότε μ' ανησυχούν και μένα κάτι αόριστες ελπίδες. Θα λυπόμουν πολύ αν άφηνα αυτόν τον κόσμο χωρίς κανένα ίχνος πίσω μου. Δεν γράφω για να με επαινούν μα θα θελα να δοξάσω την πικρή μου μοίρα για να με θυμίζει, σαν φίλος πιστός, μια μοναδική φωνή που ίσως συγκινήσει μερικές καρδιές. Ίσως οι στροφές που θα γράψω δε χαθούν μέσ' στον χρόνο, κι' ίσως απ΄τους ανθρώπους που θά'ρθουν ύστερα από μένα πουν, νά αυτός ήτανε ποιητής.

δεν είχα σκοπό να γράψω πριν ολοκληρώσω τον Ονέγιν, αλλά έπεσα πάνω σε αυτό το κομμάτι και ήθελα οπωσδήποτε να το γράψω εδώ, μου θύμισε το παλιότερο ποστ μου για το γράψιμο...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου