Silent Night

Μου φαίνεται πως θα εξαντλήσω φέτος ότι χριστουγεννιάτικο τίτλο μπορώ να σκεφτώ και για του χρόνου τα Χριστούγεννα δεν θα ξέρω τι να βάλω :Ρ
αύριο είναι η τελευταία μέρα δουλειάς! κλείνουμε για Χριστούγεννα, οπότε έρχεται ξεκούραση καθισιό και φαγητό ότι καλύτερο! σήμερα σχόλασα νωρίς και περπάτησα μέχρι το σπίτι αντί να πάρω λεωφορείο όπως κάνω συνήθως, μόλις είχε σταματήσει να ψιλοβρέχει και σκέφτηκα πως θα ταν ωραίο και διαφορετικό να κάνω μια βόλτα, φόρεσα λοιπόν τα ακουστικά έβαλα μια playlist με διάφορα ελληνικά που είχα φτιάξει πριν καιρό και περπάτησα, είχα καιρό να το κάνω και μου άρεσε, ήταν σαν να μουν σε έναν κόσμο μόνο δικό μου αποκομμένος (από όλους και απ' όλα σε μαγεμένη τροχιά:Ρ) και παρατηρητής. έπαιξε σίγουρα ρόλο το ότι δεν άκουγα τους συνήθεις για την ώρα εκείνη ήχους αλλά μόνο την μουσική που είχα επιλέξει, σαν να βλέπω τηλεόραση χωρίς ήχο ένιωθα, ένα κομμάτι ζωής με δικό μου soundtrack. lol η υπερβολή δεν έβλαψε ποτέ

Στο Ντορέ πέφτει ψιλή βροχή
Κι είναι ο κόσμος σαν κρύο δωμάτιο
Δεν περνάει ένα φως
Ούτε κάποιος γνωστός
Και αργεί να φωτίσει το αύριο

Θα' θελα να σ' αγγίξω ξανά
Τα μακριά σου μαλλιά να μυρίσω
Μα ας τ' αφήσουμε εκεί
Φίλοι πάλι ή εχθροί
Δεν αντέχω άλλο να προσπαθήσω

Στο Ντορέ είναι όλα κλειστά
Παίρνω το πρωινό λεωφορείο
Και μια ανάσα βαθιά
Δυο στάσεις μετά
Θα μ' αφήσει ξανά μεσ'στο κρύο

Όσο πίσω λοιπόν κι αν γυρνώ
Θα τα βρίσκω όλα εδώ όπως τ' άφησα
Και στο ίδιο όνειρο από ψηλά θα κοιτώ
Να βουλιάζει η πόλη στη θάλασσα

Είσαι ένα καράβι στα παγωμένα νερά
Που μοιάζει σταματημένο στου λιμανιού τ' ανοιχτά
Κι εγώ ν' αναρωτιέμαι έναν αιώνα μετά
Αν σε μένα γυρνάς ή αν φεύγεις

ένα τραγούδι που θυμήθηκα (αν και δεν το ξεχνώ..)

μπορεί να περάσει και μία ώρα ανάμεσα στις γραμμές, ίσως ακόμα και ανάμεσα στις λέξεις, αυτό το λέω γιατί μερικές φορές τα πράγματα που γράφω μπορεί να φανούν ασύνδετα.. δεν αναφέρομαι στα πιο πάνω μιας και τους στίχους τους έγραψα αμέσως μετά την τελευταία πρόταση μου. πιο πολύ για τα παρακάτω.. (που δεν έγραψα ακόμα αλλά θα γράψω) δεν ξέρω πως γράφουν οι άλλοι στα μπλογκ τους, αν δηλαδή γράφουν το κείμενο στην word και μετά το περνάνε εδώ μέσα αλλά εγώ ανοίγω την νέα ανάρτηση και μπορεί να την έχω ανοιχτή και τρεις ώρες, από την πρώτη μέχρι την τελευταία γραμμή μπορεί να έχω δει το επεισόδιο κάποιος σειράς ή ακόμα και κάποια ταινία επιπλέον παρατήρησα πως άρχισα να αποκτώ μία συνήθεια ως προς τις ώρες τις οποίες γράφω, μετά τα μεσάνυχτα, βασικά είναι πρακτικός ο λόγος σχολάω συνήθως αργά και τότε μόνο μπορώ να γράψω και σήμερα όμως που σχόλασα νωρίτερα περίμενα να περάσει 12 η ώρα για να γράψω.

ακολουθεί τώρα αυτό που ήθελα να γράψω και μου φάνηκε ασύνδετο με τα πιο πάνω

θα έρθουν τα Χριστούγεννα, θα περάσουν.. θα έρθει η πρωτοχρονιά και ο νέος χρόνος αλλά τι θα αλλάξει; πολύ φοβάμαι πως τίποτα
τι θα ήθελα να αλλάξει; πολλά πρώτα εγώ, ίσως κάνω μια λίστα πριν την πρωτοχρονιά με όσα θα ήθελα να αλλάξουν και την αναρτήσω, ίσως πάλι και όχι
μάλλον θα γινόταν πιο προσωπική από αυτά που είμαι έτοιμος να μοιραστώ..

αυτά για σήμερα:) αν κρατήσω και άλλο ανοιχτή αυτήν την Νέα ανάρτηση θα καταλήξω να φλυαρώ χωρίς νόημα αν δεν το κάνω ήδη (όχι οτι χριάζεται κάποιο νόημα για να φλυαρείς)

P.S το silent night αναφέρεται όχι μόνο στο τραγούδι αλλά και στην δική μου βόλτα απόψε, μια νύχτα χωρίς τους δικούς της ήχους. το γράφω γιατί δεν θέλω να διαβάσει κανείς αυτό το ποστ και να χάσει αυτόν τον υπέροχο συσχετισμό lol
P.S2 αύριο ελπίζω να έχω καλύτερη διάθεση..
P.S3 μέχρι εκεί που ξεκινάνε οι στίχοι του Ντορέ είχα καλή, όχι πως φταίνε αυτοί..