Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2010

Αν μια νύχτα του χειμώνα ένας αναγνώστης


στο βιβλίο του Ίταλο Καλβίνο, Αν μία νύχτα του χειμώνα ένας ταξιδιώτης, αναφέρεται μια ιδανική στάση για τον αναγνώστη, και με το στάση εννοώ πως κάθεται κανείς όταν διαβάζει, καθώς άλλαξα θέση στο λαπτοπ για να γράψω την ανάρτηση αυτή το θυμήθηκα, δεν θα περιγράψω αυτά που λέει ο Καλβίνο γιατί δεν τα θυμάμαι :Ρ αλλά θα περιγράψω την δική μου στάση όταν γράφω.

λοιπόν.. την περισσότερη ώρα έχω το λαπτοπ πάνω σε ένα σκαμπό, μικρό και άσπρο.. που το έχω δίπλα ακριβώς από το κρεβάτι μου (από μέσα ακούστηκε ο ήχος της εκπομπής της Φλέσσα, μάλλον τέλειωσε *) εκεί το έχω όταν κάθομαι και βλέπω ταινίες, η διαβάζω διάφορα.. όταν αποφασίζω πως ήρθε η ώρα να γράψω, σηκώνομαι, στερεώνω τα μαξιλάρια μου στον τοίχο, κάθομαι στην μέση του κρεβατιού μου, τα πόδια μου στηρίζονται στο σκαμπό που πριν ακουμπούσα το λαπτοπ, και αυτό το έχω πάνω στα πόδια μου (σαν να κρύβεται κάποιο νόημα εδώ.. ο τρόπος που στηρίζονται τα πράγματα, ίσως και όχι:Ρ) anw.. έχω καταλήξει πως αυτή είναι η πιο βολική στάση.. και επίσης έτσι μπορώ να βαράω το πίσω μέρος του κεφαλιού μου στον τοίχο αν το θελήσω.. το ερώτημα είναι, εσείς που γράφετε; και υπάρχει τίποτα ιδιαίτερο σε αυτό;
*συνεχίζω εδώ αυτό που μου ήρθε για την Φλέσσα αλλά δεν μπορούσα να το γράψω στην παρένθεση πιο πάνω γιατί ο χρόνος που θα έπαιρνε για να το διαβάσει κανείς θα τον έκανε να ξεχάσει αυτά που υπήρχαν έξω από την παρένθεση.. (πως επηρεάζει η απόσταση την ανάγνωση.. και η σημασία του χρόνου*)
λοιπόν.. ήμουν στο Νησί και δούλευα στο ξενοδοχείο.. πρέπει να ήταν γύρω στις 2 και μάλλον Παρασκευή η Σάββατο γιατί έδειχνε Φλέσσα και παρακολουθούσα.. δεν θυμάμαι ποιον είχε ή τι έλεγαν, αλλά ήρθε ένας μουσικός όταν τέλειωσε το πρόγραμμα του στο εστιατόριο και κάθησε για λίγο και έβλεπε μαζί μου, και μου λέει μου αρέσει πολύ αυτή.. (σκέφτομαι η εκπομπή; η δημοσιογράφος;) και συμπληρώνει πολύ ωραία γυναίκα..
τώρα θυμήθηκα τα βιντεάκια του Θέμου που την δείχνουν να "φλερτάρει" με τους καλεσμένους της:Ρ anw...
*όχι εντελώς σχετικό με το θέμα της παρένθεσης αλλά το σκέφτηκα καθώς έγραφα εκείνα..
όταν διαβάζεις ένα βιβλίο και το κρατάς στα χέρια σου, μπορείς να αντιληφθείς τις σελίδες που σου απομένουν και το αν το τέλος είναι κοντά.. όταν σου μένουν πια μόνο 20-30 σελίδες αρχίζεις και αναρωτιέσαι, τι θα γίνει σε αυτές τις 30 σελίδες; πως θα τελειώσουν όλα αυτά; ή είναι δυνατόν;; ακόμα τόσες σελίδες τί άλλο πια μπορεί να ειπωθεί;
φανταστείτε αν για κάποιον λόγο δεν υπήρχε αυτό και το βιβλίο που διαβάζαμε μπορεί να τέλειωνε και στην επόμενη σελίδα!! καμία προειδοποίηση, τι ανασφάλεια; και αντιθέτως τι καθυσηχασμός.. έχω ακόμα αμέτρητες σελίδες να διαβάσω:)) ή δυστυχώς τελειώνει.. :(
όπως και να έχει προετοιμαζόμαστε για το τέλος, ακόμα και αν οι λέξεις δεν το λένε, μετράμε τις σελίδες που απομένουν
μπουμ μπουμ μπουμ, μεγαλειώδης πρωτότυπη σκέψη.. :) πως θα ήταν η ζωή μας αν γνωρίζαμε πόσες σελίδες απομένουν για το τέλος της, πόσο διαφορετική..

7 σχόλια:

  1. Αυτό ξαναπέστο... Αν το γνωρίζαμε θα μπορούσαμε να προλάβουμε να κάνουμε όλα όσα θέλουμε.. Ίσως βέβαια αυτό και να μας άγχωνε.. Αν βλέπεις δηλαδή το τέλος να πλησιάζει και δεν προλαβαίνεις να τα κάνεις όλα αυτά; Πώς νιώθεις;

    Έχει και τις δύο όψεις το ζήτημα... Ναι μεν αλλά..

    Να σου πω, εγώ πάντως θα ήθελα να ξέρω πόσες σελίδες μένουν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σύμφωνω.
    Ένας επιστήμονας είχε κάποτε ανακαλύψει ότι είτε έχεις το γονίδιο της αντοχής ή της μακροζωίας. Και θυμάμαι ότι μετάνοιωσε πολύ όταν έμαθε τι γονίδιο είχε.
    Ίσως στον κοντινό μέλλον θα μας δίνεται η επιλογή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. kevin μάλλον θα ήταν τρομαχτικό το άγχος του να γνωρίζεις πόσος χρόνος σου απομένει.. δεν είμαι σίγουρος που θα οδηγούσε αυτό.. εγώ δεν έχω καταλήξει αν θα ήθελα να γνωρίζω ή όχι.. επίσης.. ξέχασες να αναφέρεις πως γράφεις.. που κάθεσαι:Ρ (και να σου πω πως δεν έχω διαβάσει ακόμα την ιστορία σου με την Γλύκα γιατί θέλω να την διαβάσω όταν θα έχω χρόνο και να της δώσω την προσοχή που της αξίζει.. )

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Γλύκα.. σε ευχαριστώ! ποπό χάρηκα πολύ που είπες πως σου άρεσε:)) στην ιδέα των σελίδων που απομένουν έβαλες και το περιεχόμενό τους.. όπως είπα και στον Κέβιν δεν έχω καταλήξει.. μάλλον κλίνω προς το όχι αλλά νιώθω πως θα υπάρχουν στιγμές που θα ήθελα να ξέρω.. σε γραφείο δεν μπόρεσα να γράψω ποτέ.. ακόμα και όταν είχα desctop pc, τραβούσα το πληκτρολόγιο πάνω μου και ξάπλωνα σε μια πολυθρόνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. fgoa3 ανοίγεις μεγάλο θέμα.. (αν και ξέχασες και εσύ να πεις πως γράφεις και που γράφεις!) την γενετική προδιάθεση.. και την τροποποίηση του γονιδιώματος, ακόμα και αν είχες το γονίδιο της μακροζωίας αυτό δεν θα μπορούσε να σου εγγυηθεί τπτ γιατί υπάρχουν τα ατυχήματα και ο ανθρώπινος παράγοντας γενικά.. για το μέλλον όσον αφορά το θέμα αυτό πιστεύω θα είναι πολύ θλιβερά τα πράγματα, και ο κάθε γονιός θα κάνει το παν για να είναι το παιδί οτυ γενετικά τέλειο, έχεις δει την ταινέια GATACA? αν όχι δες την.. είναι ωραία και έχει σχέση με αυτά.. με ποιον συμφωνείς; θα ήθελες να γνωρίζεις ή όχι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Όταν την διαβάσεις περιμένω εντυπώσεις..
    Εγώ είτε γράφω καθισμένος σε καρέκλα και το λαπτοπ πάνω στο γραφείο, είτε ξαπλωμένος στο κρεβάτι με το λαπτοπ πάνω στα πόδια μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Κατάλαβα για ποιά ταινία αναφέρεσαι commentator. Θα φροντίσω να την δω.
    Όσο αφορά την στάση μου κατά την συγγραφή, αυτή είναι όπως είμαι ότι μου έρθει εμπνεύση. Και δεν διαρκεί πολύ. Μετά αναπτύσσω το θέμα μου στο desktop.

    ΑπάντησηΔιαγραφή