no tv

τον τελευταίο καιρό, τους 3-4 μήνες έχω σταματήσει να βλέπω τηλεόραση, οι ώρες που έχω στην διάθεσή μου είναι λίγες και προτιμώ να τις περνάω μπροστά στον υπολογιστή. η τηλεόραση όμως ήταν για μένα η μοναδική πηγή ειδήσεων μιας και δεν διάβαζα ποτέ εφημερίδες συστηματικά, μόνο τυχαία αν έπεφταν στα χέρια μου και συνήθως ότι διάβαζα το είχα ήδη ακούσει στις ειδήσεις κάποιου καναλιού. Τώρα οι εφημερίδες πέφτουν στα χέρια μου τυχαία όπως πάντα οπότε δεν μπορώ να πω ότι ενημερώνομαι από αυτές και σε συνδυασμό με την τηλεόραση που δεν βλέπω πρέπει να ομολογήσω πως έχω χάσει κάθε επαφή με την καθημερινότητα, μου έτυχε αρκετές φορές τον τελευταίο καιρό να μου μιλήσουν για θέματα που μάλλον γνώριζαν οι πάντες και εγώ να μην έχω ιδέα. δεν ξέρω πόσο κακό είναι αυτό αν είναι καθόλου.. αλλά για να το αναφέρω εδώ μέσα προφανώς με απασχολεί.. ίσως θα έπρεπε να βάλω στα αγαπημένα και καμιά σελίδα με ειδήσεις και επικαιρότητα για να έχω έστω και μια μακρινή επαφή με το τι γίνεται. από την άλλη τον τελευταίο καιρό ζω σε έναν κόσμο που είναι φτιαγμένος σύμφωνα με τα δικά μου θέλω, οι ανησυχίες είναι δικές μου και οι χαρές είναι επίσης δικές μου. επιλέγω (ή μάλλον έχω αποκλείσει όλα τα άλλα) τι θέλω να δω και να μάθω.. οπότε στο μυαλό μου υπάρχει μόνο η δική μου καθημερινότητα, δεν αισθάνομαι μέρος καμιάς κοινωνίας.. ίσως να είναι αναισθησία, μάλλον θα έπρεπε να ενδιαφέρομαι περισσότερο και να σταματήσω να είμαι τόσο εγωκεντρικός.
κριτική του μπλογκ τώρα..
Post mortem, σκέψεις ημέρες και νύχτες
όλα περιστρέφονται γύρω από μένα, οι δικές μου σκέψεις, οι δικές μου μέρες και νύχτες, πόσα μπορούν να βγουν αναλύοντας τον εαυτό σου αποκομμένο από τους άλλους; αποκομμένο από τον κόσμο στον οποίο ζει; η μόνη αναφορά σε άλλους εδώ μέσα είναι εκείνη, Εκείνη, και οι άνθρωποι της δουλειάς.. και όλα αυτά με κέντρο εμένα φυσικά, τι υλικό;
δεν θα έπρεπε να γράφω για την κατάσταση της οικονομίας; την κοινωνία; την οικολογία; τα εργατικά δικαιώματα; τους πολέμους; τις ανθρωπιστικές κρίσεις;
ναι θα έπρεπε..
θα το κάνω; Όχι..
ίσως απλά βάλω καμιά σελίδα με ειδήσεις στα αγαπημένα για να μην με πιάνουν αδιάβαστο..
άλλη μια νύχτα..
πάμε σε κάτι άσχετο τώρα..
ήμουν σήμερα στην δουλεία(είχαμε αρκετή) πλησίαζε απόγευμα.. κάτι έγινε που μου έσπασε τα νεύρα και γω κάθισα για μια στιγμή και οι σκέψεις μου ήρθαν στο blog και χαλάρωσα, σκέφτηκα μπορεί να έγινε ότι έγινε.. μπορεί να γίνουν και άλλα πράγματα μέχρι να σχολάσω αλλά όταν φύγω από εδώ πρέπει να πάω να γράψω μια ανάρτηση. με χαλάρωσε η ηρεμία των στιγμών αυτών, η επιστροφή μου στην "ρουτίνα" αυτή, η γνώση του ότι εγώ θα γράψω κάτι και κάποιοι άλλοι θα το διαβάσουν, κάποιοι που θα είναι μακρυά, δεν θα έχουν καμία σχέση ούτε με εμένα ούτε με την ζωή μου και θα έχουν τις δικές τους σκέψεις και ανησυχίες, τα δικά τους προβλήματα. αλλά για λίγα λεπτά εμείς οι άγνωστοι (και οι γνωστοί:Ρ) θα ενωθούμε σε κάτι διαφορετικό, η αίσθηση της επικοινωνίας
άλλο ένα συν στο blog! αν αυτά τα έγραφα στο ημερολόγιο δεν θα ένιωθα το ίδιο όμορφα, γιατί εκεί λείπει το στοιχείο της επικοινωνίας
ο jubei δίπλα μου έχει λιώσει στον ύπνο.. κοιμάται υπερβολικά πολύ αυτό το γατί.. και ξυπνάει όταν εμείς κοιμόμαστε και έχει όρεξη.. σήμερα το πρωί τέλειωσα τον πρώτο τόμο του βιβλίου.. κανονικά θα έπρεπε να το είχα τελειώσει ολόκληρο τώρα αλλά δεν αφοσιώθηκα.
αυτά για απόψε.. τα λέμε:)