Κυριακή 3 Ιανουαρίου 2010

The Vanishing PoSt

Προσπάθησα να αφήσω σχόλιο σε ένα μπλογκ αλλά όταν πάτησα το καταχώρηση, το ποστ που ήθελα να σχολιάσω είχε εξαφανιστεί! τι κρίμα και ήταν ενδιαφέρον.. ήταν ένα ποστ περί γραψίματος και για κάποιον μυστηριώδη λόγο δεν μπορώ να αντισταθώ σε αυτά!
ήταν πράγματα που θα μπορούσα να είχα γράψει εγώ και διαβάζοντας τα κατάλαβα για άλλη μια φορά πόσο κοντά είναι οι σκέψεις των ανθρώπων, αυτό δεν τις κάνει λιγότερο πρωτότυπες ή ιδιαίτερες μάλλον τους δίνει περισσότερη αλήθεια. Γιατί όσοι γράφουν ψάχνουν μια δικαιολογία; γιατί φτάνεις στο σημείο να αναρωτιέσαι αν αυτό που κάνεις είναι καλό η κακό; η αν σου κάνει καλό η κακό; από που ξεκινάνε όλα αυτα;
νιώθεις διαφορετικός και γράφεις.. βλέπεις πως γράφεις.. και αναρωτιέσαι αν τελικά αυτό σε κάνει διαφορετικό, αν δεν το έκανες θα γινόσουν φυσιολογικός;
μερικοί άνθρωποι είναι αναγνώστες, μερικοί είναι συγγραφείς και μερικοί δεν είναι τίποτα από τα δύο(ανήκουν σε άσχετες με το γράψιμο κατηγορίες) παρά την αντίληψη που έχουμε οι συγγραφείς (και εγώ ανάμεσα τους) πως εμείς είμαστε οι λιγότεροι (ίσως για να νιώθουμε special) οι λιγότεροι είναι οι αναγνώστες. Για το ποιοί είναι οι περισσότεροι δεν διαφωνούμε:Ρ
ο τίτλος της ανάρτησης αρχικά ήταν The Vanishing Point αλλά τον άλλαξα σε The Vanishing PoSt για να είναι πιο εμφανές το νόημα
σήμερα είπα σε ακόμα έναν φίλο μου για το blog, γιατί το έκανα; δεν ξέρω ίσως ήθελα να μπει και να μου πει πόσο ωραία τα βρίσκει όλα (δεν το έκανε btw, φίλοι σου λέει μετά!) το θέμα είναι οτι έβαλα άλλον έναν περιορισμό σε αυτά που μπορώ πλέον να γράφω, σήμερα η διάθεσή μου για το blog έπεσε
lol το ποστ επανήλθε πάω να αφήσω το σχόλιο μου:Ρ
το σχόλιο εστάλη.. τεσπά αυτά για σήμερα:)

9 σχόλια:

  1. Δεν είναι κακό να γράφεις. Η έντονη ανάγκη όμως που έχω να γραψω και που πιθανόν και εσύ εχεις είναι κάπως ανησυχητική :P Γι αυτό ακριβώς το λόγο άρχισα να δημοσιοποιώ σκεψεις για να δω αν υπαρχουν και αλλοι "προβληματικοι" ( με την καλη εννοια) σαν εμένα!
    Το σχολιο ειναι λιγο προσωπικο, δεν το ηθελα ετσι, αλλα επειδη πηρες αφορμή από το δικό μου εξαφανισμένο post ξεφυγα λιγο...καλώς σας βρήκα λοιπόν:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. τα προσωπικά σχόλια είναι τα καλύτερα:Ρ ελπίζω να μην σει πείραξε που εμπνεύστηκα από το δικό σου post για να γράψω το δικό μου. Και εγώ μάλλον για τον ίδιο λόγο το έκανα, ελπίζωντας σε κάποια ανταπόκριση. προσπαθώ να αφήσω comment στο blog σου και δεν μπορώ.. κάτι συμβαίνει.. μήπως τα απενεργοποίησες;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. φυσικα και δεν με πειραξε που εμνευστηκες! τωρα σχετικα με το blog μου νομιζω δεν πειραξα κατι στα σχολια....νομιζω:P...αν θελεις προσπαθησε παλι! ειμαι λιγο αυτοκαταστροφική στο blog αλλα καποια στιγμη θα το μαθω!!:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. μπα τίποτα.. δεν μπορείς να αφήσεις σχόλια, κάτι έκανες.. κοίταξε τις ρυθμίσεις σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ok ευχαριστω πολυ για την επισημανση...νομιζω το φτιαξα:)thx!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ώραια η ιδέα σου περί sub blog. Άλλα ίσως να είναι λίγο περιπλοκή για την εποχή!. Ο λόγος απλά επειδή εσύ παίρνεις κάποια ειδοποιήση για κάθε νέο comm, όπου και αν είναι αυτό (!), ενώ ο αναγνώστης πρέπει να ψάξει στο blog για να βρει την απάντηση του, και αν αυτή υπάρχει!
    Θα μπορούσε να είναι ψυχαγωγικό, ποιός ξέρει!

    ps: εμένα πάντως μου θυμίζει time travel... ξανά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. όλα τα σχόλια που θα γράφω θα τα γράφω στο "η πρώτη νύχτα" εκείνο θα είναι το sub blog.. ωραία η επιλογή να αφήσεις σχόλιο σε αυτό το ποστ:Ρ time travel for ever!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Και εγώ θα φωλιάσω εδώ, στο vanishing post!
    Μόλις τώρα διάβαζα το sub-blog και άρχισα να καταλαβαίνω περί τίνος πρόκειται. Λίγο συγχιστικό είναι βέβαια αλλά έτσι πρέπει(μάλλον).
    Nα σου πω, γιατί βούλιαζες?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. αν σου πω πως δεν θυμάμαι θα με πιστέψεις;; ναι είναι κάπως μπερδεμένα τα πράγματα αλλά έτσι πρέπει χωρίς μάλλον :Ρ μπορείς να στέλνεις και εσύ τα άσχετα σχόλια σου εδώ.. γράφε ότι σου κατέβει.. θα έχει ενδιαφέρον!

    ΑπάντησηΔιαγραφή